بررسی حقوقی همانندسازی انسان راهکاری نوین در نجات جامعه ی جهانی

دانشمندان از مدت ها پیش امیدوارند که بتوانند بافت تازه انسانی را ساخته و از آن در پیوند برای درمانبسیاری از بیماری ها مانند بیماری های قلبی و پارکینسون استفاده کنند، در حالت ایده آل این بافت تازهباید از دی ان ای مشترک با بیمار برخوردار بوده و با مشکلت رد سیستم ایمنی بدن برخورد نکند. اینپدیده علوه بر اینکه دریچه ای نو به روی جامعه بشری در خصوص خصایص درمانی اش باز می کند،نگرانی هایی را پیش روی جامعه بشری قرار می دهد. این فناوری به دو بخش شبیه سازی انسانی یا مولد وشبیه سازی درمانی یا پژوهشی تقسیم می شود. اولین معنی که با توجه به عبارت مذکور به ذهن متبادرمی گردد در مفهوم ساده ایجاد و شکل دهی یک موجود انسانی شبیه انسانی دیگر است. ادیان مختلف در اینزمینه مبادرت به اعلم نظرهای متعدد و متفاوت نموده اند. تقریبا در خصوص شبیه سازی گیاهی و حیوانیبه اتفاق آراء، آن را مطلوب می دانند و در خصوص شبیه سازی درمانی وضعیت بینابین بوده، لکن آنچه بیش ازهمه موردبحث است و آن را به شدت مذموم دانسته اند شبیه سازی انسانی است. متاسفانه در قوانین موضوعهایران این پدیده مانند سایر پدیده های علمی و اجتماعی که خیلی دیر در عرصه قانون گذاری کشور واردمی شود تاکنون در سیر قانون گذاری قرار نگرفته است و حتی پیش نویسی تهیه نشده که در دست بررسیباشد