علوم شناختی بدنمند رادیکال و موضع پویا:پویایی گرایی به عنوان ابزار مفهومی و روش شناختی در مطالعه شناخت

علوم شناختی بدنمند رادیکال (RECS)، از تحولات اخیر در علوم شناختی است که در بستر مدلسازی پویا، ترکیبی خلاقانه از ایده های پدیدارشناسی، عمل گرایی و روان شناسی بوم شناختی را برای مطالعه علمی شناخت ارائه می کند. آموزه اصلی در RECS این است که شناخت را باید بر حسب رابطه ای پویا میان عامل و محیط توصیف نمود، نه محاسبه و بازنمود ذهنی. لذا RECS برخلاف جریان اصلی علوم شناختی و روانشناسی شناختی، در سودمندی توضیحی بازنمودهای ذهنی و کارآمدی روش های کلاسیک در مطالعه شناخت تردید دارد. از این منظر، RECS نماینده برجسته ای برای پویایی گرایی یا موضع پویا به شناخت است؛ رویکردی که شاخه ای از ریاضیات به نام نظریه سیستم های پویا (DTS) را فرمالیسم مناسب برای نظریه پردازی و پژوهش در علوم شناختی می داند. بنابراین، طرفداران RECS در تلاش هستند تا با بکارگیری سیستم های پویا به عنوان هر دو ابزار مفهومی و روش شناختی، محدودیت های رویکردهای کلاسیک در توضیح پویایی مرزهای شناخت و همچنین الگوهای زمانی تغییر در سیستم هیا شناختی را برطرف کنند. مقاله حاضر در تلاش است تا ضمن مروری بر جریانات معاصر در علوم شناختی، اهمیت توجه به پویایی گرایی در نظریه پردازی و پژوهش در حیطه شناخت را مورد تاکید قرار دهد.