پویایی شناسی اجتماعی مساله آب در حوضه زاینده رود

کم آبی یکی از مسائل مهمی است که نظریه پردازان توسعه و جامعه شناسی در بیان تحولات جوامع شرقی و ایران از گذشته تا کنون در نطریاتی مانند شیوه تولید آسیایی، استبداد شرقی و استبداد ایرانی، مد نظر داشته اند و سعی می کردند در توصیف ویژگی های این جوامع آن را مد نظر قرار دهند. یکی از مناطقی که در ایران همواره مساله آب در جامعه خودنمایی می کرده است، حوضه زاینده رود در استان های اصفهان و چهارمحال و بختیاری است که با وجود خشکسالی های متوالی معیشت کشاورزان در آن با مشکل مواجه شده است و پیوندهای تاریخی و فرهنگی جامعه با آب در این منطقه بر اهمیت آن افزوده و به واسطه بروز تنش ها و اعتراضات اجتماعی بر سر مساله آب، جایگاه ویژه ای یافته است. در این مطالعه با استفاده از روش تحقیق کیفی و رویکرد پویایی شناسی سیستم ها، به روابط میان دولت و جامعه با تاکید بر متغیرهای اجتماعی در حوضه زاینده رود پرداخته شده است که به این منظور، با استفاده از روش های جمع آوری اطلاعات کیفی مصاحبه، مشاهده و همچنین مطالعات اسنادی، تعامل متغیرهای اثرگذار در این موضوع، با به کارگیری رویکرد پویایی شناسی سیستم ها به صورت مدل های علت و معلولی به نمایش درآمده است تا تصویر واضح تری از واقعیات اجتماعی در این منطقه به نمایش گذاشته شود تا بر اساس آن تصیمات و سیاست های کارآمد تری اتخاذ گردد چراکه یافته های این مطالعه حاکی از آن است بی توجی به عوامل اجتماعی موثر در شکل گیری مساله زاینده رود، به جای کاهش مساله بر شدت آن افزوده است یا بروز آن را به تاخیر انداخته است.