امکان سنجی استفاده از دوچرخه الکتریکی بعنوان یک جایگزین حمل و نقل خصوصی

پیچیدگی جوام امروزی و تعدد امور روزمره شهروندان بویژه در کلانشهرها، طبعاُ تمایل هر فرد بسوی شیوه های جدید حمل و نقلی که بتواند بازه گسترده تری از کارها را شامل گردد را در بردارد. در این میان شیوه ای که باعث ایجاد صرفه جویی در مسیر طی شده گردد و یا باعث ایجاد کمترین تغییر شیوه را در طی سیر مزبور گردد، و نیز تا حد امکان جابجایی در آن بصورت درب به درب انجام شود، مسلما مورد استقبال قرار می گیرد. بنابراین با توحه به میانگین فواصل سفرهای کاری، آموزشی، خرید و ... بنظر می رسد که بتوان از دوچرخه بعنوان یک شیوه حمل و نقل مطمئن، اقتصادی و پاک نام برد. اما استفاده از این شیوه و گسترش کاربرد آن مستلزم فراهم نمودن شرایطی است که ممکن است موجب عدم پذیرش آن از سوی برخی کاربران شود. مهمترین مشکلات برای استفاده از دوچرخه، عدم تمایل به استفاده از آن بدلیل عدم وجود خطوط ویژه و نیز توان فیزیکی بیشتر برای استفاده و عدم راحتی برای طی مسافت در مقایسه با وسایل نقلیه موتوری نظیر وسایل نقلیه شخصی و موتور سیکلت می باشند. راه چاره ای که هم بتواند کمترین هزینه را همچنان حمل و نقل عمومی همگانی به کاربران تحمیل کند و در عین حال حمل و نقل درب به درب را انجام داده و نیز باعث افزایش آلاینده های جوی نگردد، استفاده از دوچرخه الکتریکی یا E-Bike است. در این تحقیق با معرفی این وسیله نقلیه و ویژگی های فنی آن، پارامترهای موثر و نیز امکانسنجی جایگزینی آن با وسایل نقلیه شخصی در مسافت های کوتاه تا متوسط شهری از نقطه نظرهای مختلف، سعی می شود تجربیات موفق در این زمینه برای الگو برداری آن در داخل کشور بررسی گردد.