تببین سیاست های رسانه ای ایران در قبال مسایل زیست محیطی از منظر صاحبنظران

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 146

فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCCS-23-59_002

تاریخ نمایه سازی: 17 بهمن 1401

چکیده مقاله:

هدف مقاله پیش رو تحلیل و واکاوی سیاست های رسانه ای در قبال مسائل و معضلات زیست محیطی است و اینکه مدل مناسب رسانه ای پرداخت به مسائل زیست محیطی کدام است و چه ویژگی ها و اقتضائاتی دارد؟ چارچوب مفهومی این پژوهش نظریه ارتباطات محیط زیست با تاکید بر فرآیند کارکردگرایی، برجسته سازی، سیاست گذاری رسانه ای است. برای دست یافتن به الگوی رسانه ای، با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، ۲۲ تن از استادان ارتباطات و جامعه شناسی و افراد دارای تجربه کاری در حوزه رسانه و محیط زیست مورد مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. سپس، با کدگذاری، داده ها مورد تعبیر و تفسیر قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد رسانه و کارگزار، سه کارکرد خدمتی اصلی برای ترویج توسعه پایدار دارند. اولین کارکرد رسانه که در این پژوهش شناسایی شد، عبارت از فراهم سازی عوامل میانجی شکوفایی توسعه پایدار است. عوامل میانجی که مقولاتی همچون درگیرکردن مردم، بهادادن به سازمان های مردم نهاد و پای کارآوردن دانشگاهیان را دربرمی گیرد. دومین کارکرد رسانه، به کارگیری راهبرد پنج گانه انتشار رسانه تخصصی حوزه محیط زیست، استخدام و به کارگیری خبرنگار تخصصی حوزه محیط زیست، انتشار و برجسته سازی مسائل زیست محیطی، اطلاع رسانی مسائل زیست محیطی و پاسخگوکردن مسئولان برای ترویج اخبار توسعه پایدار است. سرانجام سومین کارکرد خدمتی، تدوین سیاست گذاری کلان زیست محیطی، نگاه غیراقتصادی و آینده نگرانه به محیط زیست، پرهیز از سیاست زدگی در حوزه محیط زیست و به کارگیری مسئولان متعهد و متخصص حوزه محیط زیست است. به عبارت دیگر، از دریچه این کارکردهای خدمتی است که در ساختار رسانه و کارگزار حاکمیتی، توسعه پایدار محقق خواهد شد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، توسعه پایدار ، نظریه مفهوم سازی بنیادی ، سیاست های رسانه

نویسندگان

سید وحید عقیلی

دانشیار علوم ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران.

ندا شفیعی

دانش آموخته دکتری علوم ارتباطات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران (نویسنده مسئول)

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • منابع و ماخذ دبیر سپهری، م (۱۳۸۴). مروری بر گزارش سال ...
  • استراس، آنسلم؛ کوربین، جولیت (۱۳۸۵). اصول روش تحقیق کیفی: نظریه ...
  • خوشحالی، زهرا سادات (۱۳۹۵). نقش رسانه های اجتماعی بر ارتقای ...
  • دانایی فرد، حسن و زینب مظفری (۱۳۸۷). «ارتقای روایی و ...
  • دروین، برندا، لارنس گراسبرگ، بابارچی اوکیف و الن وارتلا (۱۳۸۸). ...
  • ستوده، احد و فرزام پوراصغر سنگاچین (۱۳۸۹). «بررسی گزارش های ...
  • شریفی، زینب (۱۳۹۵). رسانه ها و توسعه پایدار؛ تبیین مولفه ...
  • شریفی، زینب (۱۳۹۹). روزنامه نگاری محیط زیست. تهران: انتشارات دفتر ...
  • غریب زاده، زینب (۱۳۸۹). نقش تلویزیون در ارتقای فرهنگ زیست ...
  • کیا، علی اصغر و مهدی رشکیانی (۱۳۸۵). مبانی برجسته سازی ...
  • محبوبی، لعیا (۱۳۹۲). جایگاه روزنامه نگاری محیط زیست در مطبوعات ...
  • تدوین الگوی مدیریتی توسعه پایدار آموزش محیط زیست برای نسل جوان کشور [مقاله ژورنالی]
  • معتمدنژاد، کاظم (۱۳۸۲). روزنامه نگاری با فصلی جدید در بازنگری ...
  • هچ، ماری. جو (۱۳۸۵). تئوری سازمان. ترجمه حسن دانایی فرد. ...
  • هومن، حیدرعلی (۱۳۸۹). راهنمای عملی پژوهش کیفی. تهران: سازمان مطالعه ...
  • پایگاه های اینترنتیپایگاه اینترنتی شاخص عملکرد محیط زیست، به نشانی ...
  • Cox, Robert (۲۰۰۷). Nature's "crisis disciplines": Does environmental communication have ...
  • Depoe, S. (۲۰۰۷), “environmental communication as nexus”, Environmental Communication, Vol. ...
  • Hansen, Anders (۲۰۱۰). Environment, Media and Communication. Routledge: taylor & ...
  • Jurin, Richard R. Donny Roush, Jeff Danter (۲۰۱۰), Environmental Communication: ...
  • OECD (۱۹۹۹). Environmental Communication; Applying Communication Tools towards Sustainable Development, ...
  • Sandelands, Lloyd; Drazin, Robert (۱۹۸۹); “On the language of organization ...
  • Verhoven, Harry (۲۰۱۸). Environmental Politics in the Middle East; Legal ...
  • نمایش کامل مراجع