ارزیابی هیستوپاتولوژیک اثرات استفاده از PRP در التیام زخم های باز ناحیه انتهایی اندام حرکتی در اسب

زخم های ناحیه انتهایی اندام حرکتی اسب، به دلیل خصوصیات منحصر به فرد آناتومیکی و فیزیولوژی این ناحیه شامل کمی خون رسانی ، برجستگی های استخوانی ، عدم حضور عضلات حمایت کننده ، مفاصلی با حرکت زیاد و میزان بالای آلودگی نسبت به سایر نقاط بدن ، اغلب دوره درمان طولانی، سخت و چالش برانگیزی دارند. این در حالیست که فعالیت ورزشی و ارزش اقتصادی این حیوان ، بازگشت هرچه سریعتر دام را به عرصه ی کاری خود طلب می کند. بنابراین درمان درست و به موقع ضایعه ایجاد شده بسیار حائز اهمیتاست. در این مطالعه از تعداد ۴ راس اسب سالم، یک راس نر و سه راس ماده ، با وزن تقریبی ۲۵۰-۳۵۰ کیلوگرم استفاده شد و در ناحیه جانبی متاکارپ و متاتارس هر اندام حرکتی در شرایط آسپتیک دو زخم تمام ضخامت ایجاد گردید و در هر اسب زخم ها به ۳ گروه تقسیم گردیدند به نوعی که هر اسب به عنوان گروه کنترل خود نیز بود. در یک گروه PRP و در گروه دیگر پماد آنتی بیوتیک سیلور سولفادیازین روی زخم ها قرار گرفت وگروه آخر بدون درمان و فقط شست وشو با سرم نرمال سالین بود.