بهسازی بافتهای باارزش روستایی با رویکرد توسعه گردشگری (موردمطالعه: روستای قلعه شهرستان زنجان)

گردشگری تاریخی و فرهنگی با برقراری ارتباط میان گردشگران، جامعه محلی و منابع تاریخی و فرهنگی راه را برای اعتلای دانش تجربی گردشگران و جامعه محلی و حفاظت اماکن تاریخی برای نسلهای آینده باز میکند. نیل به این مقصود زمانی محقق میشود که این ارتباط به شیوه ای صحیح مدیریت گردد. ازاینرو تحقیق حاضر با محوریت حفظ بافت باارزش روستایی از طریق مقاوم سازی ابنیه و با رویکرد تبیینی- توصیفی به بررسی وضعیت بافت روستای قلعه از توابع شهرستان زنجان میپردازد. برای این امر پس از شناسایی میزان فرسودگی ابنیه روستایی راهکاری برای مقاومسازی این روستا بهعنوان یکی از روستاهای هدف گردشگری ارائه میگردد. هدف از ارائه این الگو، تبیین توصیه های ساخت وساز در قالب چارچوبی کالبدی-عملکردی است که میتواند پایه طراحی و ساخت وساز ابنیه روستایی در منطقه موردنظر باشد و به دلیل لحاظ شدن ویژگیهای جامعه شناختی، اقلیمی، مقاوم سازی و مانند آن، طراحان و کاربران را از صرف وقت و هزینه بسیار در فرایند طراحی بناهای روستایی بینیاز نماید. این الگو میتواند بنا به تفاوتهای ناشی از شکل و ابعاد زمین یا خواسته های کارفرما تغییرات جزئی یابد اما ساختار و شکل کلی آن با توجه به محیط فیزیکی و جغرافیایی روستا و نظام همزیستی روستاییان یکی است.