تعیین ترکیبات شیمیایی و خوشخوراکی برخی از علف های هرز مزارع یونجه
محل انتشار: مجله تحقیقات تولیدات دامی، دوره: 7، شماره: 3
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 167
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARGU-7-3_007
تاریخ نمایه سازی: 27 بهمن 1401
چکیده مقاله:
هدف از انجام این تحقیق تعیین ارزش غذایی هفت گونه از علفهای هرز موجود در مزارع یونجه و مقایسه آنها با یونجه بود. علوفههای مورد بررسی شامل تلخه، بومادران و ریش قوش از خانواده کاسنی، شبدر شیرین و یونجه از خانواده بقولات و دم روباهی، علف پشمکی و علف باغ از خانواده گندمیان بودند. نمونهبرداری از گونههای مورد مطالعه در مرحله برداشت یونجه از مزرعه (۱۰% گلدهی مزرعه) انجام شد. نمونههای برداشت شده به دو بخش تقسیم شده، بخشی از نمونهها در مزرعه به مدت ۷۲ ساعت هوا خشک شده و بخش دیگر به صورت تازه برای انجام آزمایشات خوشخوراکی مورد استفاده قرار گرفت. خوشخوراکی با استفاده از شاخص مصرف کوتاهمدت تعیین شد. بر اساس نتایج بدست آمده، یونجه با ۳/۱۴درصد و دم روباهی با ۳۶/۸ درصد به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار پروتئین خام را در بین علوفههای مورد آزمایش داشتند (۰۵/۰>P). بیشترین و کمترین میزان الیاف نامحلول در پاککننده خنثی مربوط به دم روباهی و شبدر شیرین به ترتیب با ۷۰/۵۸ و ۷۶/۳۳ درصد ماده خشک بود (۰۵/۰>P). ریش قوش و تلخه به ترتیب با ۸۳/۲۸ و ۴۹/۱۹ درصد بیشترین و کمترین میزان الیاف نامحلول در پاککننده اسیدی را دارا بودند (۰۵/۰>P). تلخه بیشترین میزان انرژی قابل متابولیسم و ماده خشک قابل هضم تخمینی را دارا بود (۰۵/۰>P). غلات بالاترین خوشخوراکی نسبی را بین گونههای مورد بررسی در حالت تازه و کمترین خوشخوراکی نسبی را در حالت خشک دارا بودند (۰۵/۰>P). به طور کلی این تفاوتها در ترکیبات شیمیایی و خوشخوراکی بین یونجه و علفهای هرز باید در تنظیم جیرههای غذایی نشخوارکنندگان مدنظر قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی حسین خانی
دانشیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
ملیحه داداشی
دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
حمید محمد زاده
استادیار، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
سیروس حسن نژاد
استادیار، گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :