افق های هنر اسلامی

آن چیزی که به تاریخ انسانها معنا می بخشد، فرهنگ و هنر است . فرهنگ و هنری که درنتیجه تاریخ تشکیل دهنده هویت آن هاست و تداوم و پیوستگی هر ملتی در تاریخ از هر قومی و ملیتی که باشند در ارتباط تنگاتنگ با فرهنگ و هنر آن ملت است و زمانی معنی پیدا می کند و آینده او نیز از گذشته بهره فراوان برده باشد. انسانها هنر را برای تسکین خود برگزیده اند. در هنر، ضرباهنگی متناسب ، ترکیبی موزون، خلاقیتی ماورایی و گفتمانی معنوی و پویاست که به واسطه ظرافت بیان و شهود باطنی هنرمندی متواضع و خلاق در قالب کلمات، اصوات، صور و ساختار فیزیکی بدیع متجلی می گردد. هنر هدفی دارد و آن، سرایت دادن احساس هنرمند به انسان هاست . روح هنر اسلامی ، سیر از ظاهر به باطن اشیا و امور در آثار هنری است . در طول تاریخ ایران همیشه هنر و آداب معنوی برگرفته از مذهب ، ارتباط بسیار نزدیکی وجود داشته است . در حقیقت ، دین یکی از مهمترین عامل شکل دهنده هنر، و هنر زبان عمیق ترین حکمت های بشر و جلوه گاه زیباترین احساسات عرفانی بوده است . لذا، اوج اعتلا و شکوفایی هنر ایرانی در ساحت مقدس هنر اسلامی متجلی گشته است ؛ هنری که با اتکا به معنویت به مثابه یگانه عنصر هویت ساز بشری ، موجبات گذار آدمی از دیار مادیات به علم معنویات را فراهم ساخته است . در این نوشتار سعی شده است ، مفاهیم و مضامین هنر اسلامی تبیین شود و فرایند تحقیق ، به شیوه توصیفی - تحلیلی انجام شده و گردآوری اطلاعات به روش کتابخانه ای صورت گرفته است . یافته ها بیان می دارد، هنر ایرانی - اسلامی طی سدههای متمادی با تکیه برغنای تحسین برانگیز در فرم و معنا در عرصه های گوناگونتوانسته است ، حامل ارزش های والای معنوی برای مخاطبان باشد.