مقایسه کارآیی توزیع نمایی و نمایی معکوس تعمیم یافته در برآورد قابلیت اطمینان

برآورد پارامترهای طول عمر مانند قابلیت اطمینان و نرخ خطر، در بسیاری از شاخه های صنعت از جمله مدیریت و مهندسی کیفیت برای ساخت و بهره برداری سامانه ها و محصولات، اهمیتی ویژه دارد. در این راستا، روشها و ابزار مختلفی برای برآورد این توابع پرکاربرد به کار گرفته شده است . این مطالعه از روش جدید برآورد ای -بیز برای برآورد قابلیت اطمینان سامانه ها و مقایسه دقت آنها بر اساس توزیعهای آماری نمایی و نمایی معکوس تعمیم یافته استفاده کرده است . برآوردها تحت تابع زیان مربع خطا، داده های سانسور و یک توزیع پیشین مزدوج، به عنوان ابزار بدست آمده اند. علاوه بر این ، رفتارهای مجانبی برآوردهای ای -بیز و روابط بین آنها بررسی شده است . در نهایت ، با استفاده از دادههای شبیه سازی مونت کارلو، مقایسه ای براساس دقت برآوردهای ای -بیز در حجم های مختلف نمونه به کمک شاخص مخاطره برآوردگرها بین دو توزیع نامبرده انجام شده است . محاسبات نشان می دهد که علیرغم شهرت و کارب رد زیاد توزیع نمایی ، در برخی صنایع و سامانه ها، توزیع نمایی معکوس تعمیم یافته هم برازش خوبی دارد.