نقش فناوری اطلاعات در توسعه فردی با نقش میانجی انگیزش ورزشی در معلمان تربیت بدنی شهر کرج

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش فناوری اطلاعات در توسعه فردی با نقش میانجی انگیزش ورزشی در معلمان تربیت بدنی شهر کرج بود. ازنظر هدف کاربردی و روش آن توصیفی و از نوع همبستگی بود و با توجه به ماهیت موضوع از روش پیمایشی – میدانی استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه معلمان تربیت بدنی شهر کرج شامل ۲۸۰ نفر بودند که نمونه با مراجعه به جدول مورگان و به شکل تصادفی ساده ۱۶۲ معلم در نظر گرفته شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه فناوری اطلاعات لویت و وایزلر (۱۹۸۵)، پرسشنامه توسعه فردی نیکرسون ایربای (۱۹۹۸)، پرسشنامه ارزیابی انگیزه های ورزشی پلتیر و همکاران (۱۹۹۵) استفاده شد. به منظور بررسی پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آلفای کرونباخ، ضریب آلفا به ترتیب ۰/۹۲، ۰/۸۸ و ۰/۸۴ به دست آمد. تجزیه وتحلیل در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. در بخش آمار توصیفی از مشخصه های آماری مانند فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین فناوری اطلاعات و توسعه فردی و تعلق خاطر کاری رابطه ی معناداری وجود دارد. همچنین با توجه به ضریب تعیین ۱۳ درصد از واریانس متغیر توسعه فردی و ۲۶ درصد از واریانس متغیر انگیزش ورزشی به وسیله متغیر فناوری اطلاعات پیش بینی می شود. درنتیجه مسولین امر با اجرایی کردن فناوری در کلاس درس تربیت بدنی همراستا با توسعه توانایی های فردی معلمان، انگیزش ورزشی را نیز بهبود بخشند.