بررسی رابطه شادکامی مدارس بر دانش آموزان و یادگیری آنان

یکی از مسایل بسیار مهم که همواره مورد توجه روانشناسان و مشاوران قرار گرفته است، شادابی و طراوت در زندگی است که تاثیر بسزایی در زندگی انسان دارد و امید او بر ادامه زندگی را افزایش می دهد. محیط شاد می تواند منجر به پرورش و ظهور استعداد های انسان شود و بستری توام با صمیمیت را به ارمغان می آورد و شایسته است که به این امر در اجتماعات انسانی توجه شود. یکی از محیط هایی که شادابی بر روند آن بسیار مهم و قابل توجه می باشد، آموزشگاه ها و مدارس می باشد که با ایجاد فضایی مطلوب و سرشار از شادی و سرور می توان نگرش فراگیران را نسبت به این محیط تغییر داد و نتایج بسیار مفیدی را در حوزه آموزش و یادگیری رغم زد.غالبا دانش آموزان از حضور در مدارس به علت آنکه محیطی سرد و خشک می باشد چندان خشنود نیستند و عواملی نظیر استفاده از روش ها و فنون تدریس سنتی و رایج هم بر شدت آن می افزاید، و قطعا این نگاه نامطلوب بر مدرسه بر سطح یادگیری آنان تاثیر جبران ناپذیری می گذارد که نتایجی همچون: ترک تحصیل، افت تحصیلی، عدم انگیزش تحصیلی و... را در پی دارد. در این مقاله، نویسندگان با روش کتابخانه ای به دنبال بررسی رابطه بین این دو متغیر و تاثیرات آن هستند و راهکار هایی نیز برای شاداب سازی مدارس ارایه می دهند.