تبیین جایگاه شادکامی در تعلیم وتربیت

تعلیم و تربیت مانند دو بال در یک پرنده می باشند که برای پرواز به هر دوی آن نیاز می باشد شاد بودن می تواند یکی از بزرگ ترین مبارزات ما در زندگی باشد ، برای شاد بودن باید بر افکار شاد تمرکز کنیم. شادی یک احساس درونی است که همراه با نشاط ،خنده ، لذت ، امید ، احساس رضایت و خوشبینی به صورت گذرا،حسی و بلند مدت در فرد به وجود می آید هدف این پژوهش از نوع کاربردی است و جامعه و نمونه ی آن ثابت و شامل مقالات و منابع مرتبط با موضوع شادکامی در سیستم تعلیم وتربیت است که تحلیل داده ها به صورت توصیفی با بهره گیری از مقالات ومنابع مرتیط به روش استنباطی در آذر۱۴۰۱ انجام گرفت، براساس استنباط های انجام شده برای شاد بودن باید بر افکار شاد تمرکز کنیم. شادی یک احساس درونی است که همراه با نشاط ،خنده ، لذت ، امید ، احساس رضایت و خوشبینی به صورت گذرا،حسی و بلند مدت در فرد به وجود می آید شادکامی با وجود افکر شاد رقم می افتد بنابراین باید تفکر شاد محوررا در دانش آموزان گسترش داد،شادی بالاترین سطح عاطفه ی مثبت است، احساس شادکامی را می توان ارزشیابی احساسی و شناختی افراد از زندگی خود می داند، ،شادکامی با افسردگی رابطه معکوس دارد و می توانند کاهش دهنده ی افسردگی دانش آموزان باشد،شادکامی باعث می شود تا سلامتی دانش آموزان هم رشد یابند پیشنهاد می شود در پژوهش های آتی در ارتباط با تاثیر مولفه های شادی آور بر پیشرفت درسی دانش آموزان مقاله ای نوشته شود.