نقش آموزش و پرورش در توسعه فرهنگی جامعه

فرهنگ و تربیت ذاتا مکمل یکدیگر بوده و تفکیک آنها از یکدیگر شوار است، زیرا فرهنگ محصول آموزش می باشد و فرآیند آموزش متاثر از نظام معنایی، ارزش ها و هنجارهای (فرهنگ) موجود در یک جامعه می باشد. آموزش و پرورش در انتقال و شناساندن سنن و ارزش های فرهنگی و توجه دادن به ارزش های برتر از فرهنگ شناخته شده ی یک جامعه و بازشناسی و وارد کردن ارزش هایی فراتر از فرهنگ موجود نقش به سزایی دارد. از این رو آموزش درست فرهنگ سبب ایجاد الگوهای مناسب رفتاری، شکوفایی، نوآوری، خلاقیت و بهبود فعالیت های مشارکتی می شود. وظیفه ی آموزش و پرورش، آموزش فرهنگ صحیح به دانش آموزان است و این امر از طریق برنامه درسی مناسب می تواند زمینه ی تعامل گفتمان ساز فرهنگ و جامعه را فراهم آورد و سبب ایجاد یک جامعه ی مشارکتی که ارتباط و تعاملات صحیح گفتاری و رفتاری را خواهند داشت، می شود و همچنین باعث تقویت انرژی و انگیزه در بین دانش آموزان خواهد شد و زمینه ی تغییر و توسعه را در جامعه به وجود می آورد. آموزش و پرورش در انتقال و شناساندن سنن و ارزش های فرهنگی و توجه دادن به ارزش های برتر از فرهنگ شناخته شده ی یک جامعه و بازشناسی و وارد کردن ارزش هایی فراتر از فرهنگ موجود نقش به سزایی دارد، زیرا تربیت کردن تنها مربوط به تولید فوری یا توجه به قبول ارزش های فرهنگ حاضر نیست . اهداف و محتوای برنامه های درسی به مثابه ظرف هایی هستند که به تناسب دوره تحصیلی و شرایط یادگیرنده، بخشی از نیازهای فرهنگی را در برگرفته و به درونی کردن ارزش ها در وی یاری می رسانند. پرورش انسان های مسئولیت پذیر، ایثارگر، منضبط و متعهد را می توان به عنوان هدف های برنامه های درسی در نظر گرفت. هریک از آنها به عنوان ارزش های مطلوب، با توجه به ویژگی های یادگیرنده در سطوح گوناگون قابل پیگیری هستند.