نقش باد در تهویه طبیعی ساختمان و ارتقای سطح آسایش حرارتی و رطوبتی ساکنین

در معماری سنتی ایران از کوران هوا و تهویه طبیعی به عنوان یک عامل اقلیمی برای بهبود کیفیت هوای داخل بنا استفاده می شد. ساختمان سازی در هر منطقه بر اساس اقلیم آن شکل گرفته بود و سعی بر این بود که عناصر معماری بر اساس اقلیم و کارایی استفاده از ان شکل بگیرد. اما در دوره معاصر این امر به علت یکسان شدن طراحی ساختمان ها به فراموشی سپرده شد. هدف از انجام این پژوهش بررسی راه حل های امروزی در ساختمان سازی برای استفاده از انرژی تجدید پذیری چون باد به جای عوامل و انرژی های تجدید ناپذیر است . پژوهش حاصل از نوع تحلیلی که بخش عمده مطالعات آن از طریق کتابخانه ای و میدانی گرد آوری شده است و به بررسی موضوع باد در تهویه طبیعی ساختمان و ارتقای سطح آسایش حرارتی ساکنین میپردازد. در این مقاله ابتدا انرژی باد و روشهای بهره گیری از آن در ساختمان سازی گذشته مورد بررسی قرار گرفته و سپس راه حل های امروزی برای استفاده از این انرژی را در ساختمان جهت تهویه طبیعی و ارتقای آسایش حرارتی ساکنین مورد مطالعه قرارمی دهیم .