ارزیابی قابلیت اطمینان نیروگاه بادی و خورشیدی در کنار ذخیره ساز باتری با استفاده از مدل سازی احتمالاتی

به دلیل تغییرات دائم سرعت باد و تابش خورشید که ماهیت احتمالاتی دارند ، باعث متغییر بودن منابع بادی و خورشیدی در دسترسمی شود. تخمین سرعت واقعی باد، تابش خورشیدی و قدرت متناظر که یک مزرعه تجدید پذیر تولید می کند، دشوار است. این امر باعثایجاد مشکلات عدم تعادل توان در شبکه های برق می شود، زیرا توان تولیدی این منابع متغیر است و پیشبینی آن همواره با خطا همراهخواهد بود. گسترش ذخیره سازی انرژی به عنوان یکی از موثرترین جایگزین ها برای حفظ قابلیت اطمینان سیستم های قدرت مستقل مبتنیبر انرژی تجدیدپذیر پدیدار شده است. این پایان نامه یک مدل احتمالاتی فصلی را پیشنهاد می کند که به طور دقیق توان خروجی ساعتیتولید شده از مزارع بادی و خورشیدی را با استفاده از داده های ساعتی سرعت باد وتابش خورشید سالانه پیش بینی می کند. براین اساس،یک روش احتمالاتی برای تعیین سیستم ذخیره باتری برای افزایش قابلیت اطمینان شبکه بکار گرفته می شود . ذخیره ساز با یک سیستمقدرت برای بهبود قابلیت اطمینان سیستم از طریق جذب توان از منابع تجدیدپذیر به کار میرود، با این حال، نیاز به بررسی عمیق تاثیرذخیره ساز به عنوان یک منبع افزایش انعطاف پذیری شبکه قدرت در بهبود قابلیت اطمینان دارد. اغلب از تکنیک مونت کارلو برای ارزیابیقابلیت اطمینان سیستم قدرت با ادغام ذخیره ساز استفاده شده است. با این حال، به دلیل ویژگی تصادفی نمونه گیری و هم چنین زمانمحاسباتی زیاد ، یک مدل احتمالاتی جدید که قبلا بر روی هماهنگی نیروگاه تلمبه ذخیرهای، بادی وخورشیدی پیاده سازی شده، پیشنهادمیشود. مدل ارائه شده دراین تحقیق دارای محدودیت انرژی ذخیره ساز است و داده های اضافی در مورد ویژگی های ذخیره ساز از قبیلظرفیت باتری و نرخ شارژ و دشارژ ذخیره ساز در مطالعات مورد استفاده قرار گرفته است. در نهایت چندین شاخص قابلیت اطمینان برایبررسی صحت روش پیشنهادی شده است.هم چنین آنالیز قابلیت اطمینان با استفاده از روش پیشنهادی با روش مونت کارلو مقایسه می شود.