توسعه معادلات تجربی تخمین ضریب تشت تبخیر در منطقه فسا

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 143

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JWSS-26-4_008

تاریخ نمایه سازی: 22 اسفند 1401

چکیده مقاله:

روش تشت تبخیر کلاس A یکی از روش های بسیار رایج تخمین تبخیر– تعرق مرجع  (ET۰)است که به دلیل سادگی، هزینه به نسبت کم و توانایی تخمین تبخیر- تعرق روزانه، به طور گسترده در جهان استفاده می شود. در این تحقیق کارایی ۸ معادله تجربی شامل آلن و پروئیت ، کوئنکا، اشنایدر، اشنایدر اصلاح شده، پرییرا و همکاران، اورنگ، راگووانشی و والندر  و فائو ۵۶ در برآورد ضریب تشت تبخیر کلاس A و تبخیر - تعرق گیاه مرجع در ایستگاه فسا واقع در استان فارس مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور ضریب تشت محاسبه شده از معادلات فوق با ضریب تشت اندازهگیری شده که از نسبت تبخیر - تعرق به دست آمده از روش فائو- پنمن- مانتیث به میزان تبخیر از تشت به دست آمد، مقایسه شد. نتایج نشان داد تمامی معادلات تجربی دارای دقت بسیار پایینی در برآورد ضریب تشت تبخیر هستند (۰/۲۵ R۲). نتایج مقایسه بین ET۰ به دست آمده از معادلات تجربی با ET۰ به دست آمده از معادله پنمن- مانتیث- فائو نشان داد که معادله فائو ۵۶ دارای بهترین عملکرد است (۰/۳=NRMASE;۰/۷۲=R۲). به منظور افزایش دقت معادلات تجربی ضریب تشت تبخیر، این معادلات با داده های هواشناسی ۸ ساله (۱۳۸۶-۱۳۹۴) ایستگاه هواشناسی فسا تصحیح شده و با داده های مستقل ۲ ساله (۱۳۹۴-۱۳۹۶) اعتبارسنجی شد. نتایج نشان داد که دقت همه معادلات تجربی افزایش یافته و معادله کوئنکا با ۰/۱۶ =  NRMASE و ۰/۶۳ = R۲ به عنوان مناسبترین معادله برای تخمین ضریب تشت و تبخیر- تعرق مرجع (۰/۱۸=NRMASE;۰/۸۵=R۲). برای منطقه فسا انتخاب شد. آنالیز حساسیت نشان داد که به ترتیب داده های سرعت باد (U)، رطوبت نسبی (RH)، فاصله تشت از پوشش گیاهی (F)، شیب منحنی فشار بخار اشباع (∆)، ساعت آفتابی (n)، و فشار هوا (P) بیشترین تاثیر را در تخمین ضریب تشت تبخیر دارد. با استناد به نتایج آماری و تحلیل حساسیت، معادله ای برای برآورد ضریب تشت در منطقه فسا و سایر مناطق دارای اقلیم یکسان با آن منطقه استخراج شد.

نویسندگان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Allen, R. G. and W. O. Pruitt. ۱۹۹۱. FAO-۲۴ reference ...
  • Alsumaiei, A. A. ۲۰۲۰. Utility of artificial neural networks in ...
  • Amiri, M. J., J. Abedi-Koupai and M. Khozaei. ۲۰۰۹. A ...
  • Amiri, M. J., J. Abedi-Koupai and S. S. Eslamian. ۲۰۱۱. ...
  • Amiri, M. J. and S. S. Eslamian. ۲۰۱۰. Investigation of ...
  • Aschonitis, V. G., V. Z. Antonopoulos and D. M. Papamichail. ...
  • Cuenca, R. H. ۱۹۸۹. Irrigation System Design: An Engineering Approach. ...
  • Ditthakit, P. and C. Chinnarasri. ۲۰۱۱. Estimation of pan evaporation ...
  • Eslamian, S. and M. J. Amiri. ۲۰۱۱. Estimation of daily ...
  • Granata, F., R. Gargano and G. de Marinis. ۲۰۲۰. Artificial ...
  • Grismer, M. E., M. Orang and S. Matyac. ۲۰۰۲. Pan ...
  • Heydari, M. M. and M. Heydari. ۲۰۱۴. Evaluation of pan ...
  • Kumar Kar, S., A. Kumar Nema, C. D. Mishra and ...
  • Orang, M. ۱۹۹۸. Potential accuracy of the popular non-linear regression ...
  • Pereira, A. R., N. A. Villa Nova, A. S. Pereira ...
  • Raghuwanshi, N. S. and W. W. Wallender. ۱۹۹۸. Converting from ...
  • Sabziparvar, A. A., H. Tabari, A. Aeini and M. Ghafouri. ...
  • Sentelhas, P. C. and M. V. Folegatti. ۲۰۰۳. Class A ...
  • Sharifan, H. and B. Ghahraman. ۲۰۰۶. Evaluation and comparison of ...
  • Shokri, S., A. R. Hooshmand and M. Ghorbani. ۲۰۱۷. The ...
  • Snyder, R. L. ۱۹۹۲. Equation for evaporation pan to evapotranspiration ...
  • Taghi Sattari, M., V. Ahmadifar, R. Delirhasannia and H. Apaydin. ...
  • Yazdani, V., A. Liaghat, H. Noori, H. Noori and H. ...
  • Yesilnacar, M. I., E. Sahinkaya and M. N. B. Ozkaya. ...
  • Zarei, A. R. and M. Bahrami. ۲۰۱۶. Evaluation of quality ...
  • نمایش کامل مراجع