بررسی فسخ و خسارت ها ی وارده در خصوص معاملات ملکی به دلل افزا یش قیمت آن

حق فسخ میتواند یا به موجب قانون باشد یا قرارداد طرفین. پیش بینی فسخ عقد توسط طرفین بدین نحو استکه طرفین در ضمن قرارداد یا خارج از آن برای خود یا شخص ثالث، حق فسخ قرارداد در نظر می گیرند. به موجبماده ۳۹۹ قانون مدنی در عقد بیع ممکن است شرط شود که در مدت معین برای بایع یا مشتری یا هر دو یا شخصخارجی اخت یار فسخ معامله باشد.بنابرین طرفین باید مدت زمان حق فسخ را مشخص نمایند در غیر این صورتهم شرط و هم عقد باطل خواهد بود.دو راه برای برهم زدن معامله وجود دارد که یکی توافق طرفین در خصوصفسخ عقد است و دیگری ارائه دادخواست فسخ توسط کسی است که ادعای فسخ معامله را به علت تحقق شرایطیکی از خیارات قانونی دارد. بنابراین کسی که برهم زدن معامله به علت گرانی را میخواهد و خواستار فسخمعامله دارد باید ادعای خیار غبن داشته و آن را ثابت نماید. توضیح آ نکه در شرایطی که یکی از دو طرف از انعقادمعامله دچار ضرر و زیان فاحشی شده که این ضرر ناشی از عدم رعایت تعادل بین عوضین معامله باشد می تواندمعامله را به استناد خیار غبن فسخ نماید. همچنین صرف پشیمانی متعاملین حق فسخ معامله را نخواهند داشت.در این مقاله به بررسی شرایط جلو گیری از فسخ معاملات و بررس ی دقیق شرایطی که باعث فسخ معامله می شودمی پردازیم.