بررسی سبک های فرزندپروری والدین و تاثیر آن در کاهش مشکلات رفتاری فرزندان نوجوان خانواده پدری و خانواده مادری

مسئله مورد مطالعه: مشکلات رفتاری و هیجانی بیشترین شکل آسیب شناسی روانی کودک را تشکیل می دهد. سبکهای فرزندپروری یکی از عوامل تاثیرگذار بر شکل گیری شخصیت کودکان بوده و بکارگیری سبکهای ناکارآمد می تواند به پیامدهای منفی متعددی از جمله مشکلات رفتاری منجر گردد.اهداف: این پژوهش با هدف تعیین سبکهای فرزندپروری و ارتباط آن با مشکلات رفتاری نوجوانان ۱۲ تا ۱۸ ساله شهر تهران صورت گرفته است.روش پژوهش: مطالعه حاضر یک تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون در گروه والدین دارای نوجوان ۱۲ تا ۱۸ سال است. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای تعداد ۵۰ نفر از والدین به عنوان نمونه انتخاب شدند. در نهایت گروه نمونه ۵۰ نفری به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۲۱ نفر آقا) و گروه کنترل (۲۹ نفر خانم) قرارگرفتند.یافته ها: یافته های حاصل فرضیه اصلی از تحلیل داده ها با استفاده از پرسشنامه های سبک های فرزندپروری بامریند و مشکلات رفتاری کانرز بر روی جامعه آماری ۵۰ نفر (۲۹ نفر خانم، ۲۱ نفر آقا) اجرا شده است و با استفاده از نرم افزار آماری spss-۲۲ از طریق روش آمار توصیفی و استنباطی بدست آمده است؛ با استفاده از روش آماری پیرسون و فرضیات فرعی پژوهش نیز با روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه (آنوا) استفاده شد.نتایج: فرضیات پژوهشگر بیانگر آن است که در بررسی خرده مقیاس های سبک فرزندپروری(آزادگذاری، استبدادی و اقتدارمنطقی) با مشکلات رفتاری فرندان نوجوان خانواده پدری و مادری ارتباط آماری معنی داری وجود ندارد.