بررسی نقش »هویت ایدئولوژیکی« ایران در مذاکرات هسته ای از منظر سازه انگاری

بعد از انقلاب اسلامی ایران، تغییر ماهیتی و هویتی نظام سیاسی و جایگزینی تفکر اسلام شیعی و فقه جعفری به عنوان هویت ایدئولوژیکی حاکم بر نظام سیاسی وبالتبع سیاست خارجی ایران، تعارض دنیای استکبار بخصوص غرب با ایران اسلامی آغاز و در سالهای اخیر در مناقشه هسته ای به چالشی برای نظام بین الملل (به رهبری غرب) تبدیل شده است. در این مقاله، هدف ارائه یک راه حل گفتمانی است که تعارض موجود بین ایران وبخشی از جامعه بین الملل را به تعامل تبدیل و سعی نماید تا بر پایه نظریه سازه انگاری به ویژه مفهوم هویت و به صورت اختصاصی هویت ایدئولوژیکی صلح و عدالت طالبانه ایران اسلامی ، به عنوان عنصر سازنده منافع و شکل دهنده به روابط ملتها و دولتها با یک نگاه ارزشی هنجاری، موضوع را مورد بحث و تحلیل قرار دهد و با ارایه »راهبرد گسترش گفتمان صلح و عدالت طلبی« سعی در تبدیل تعارضات به تعاملات نماید و آن را مذاکرات هسته ای به کار گیرد.