نقش نخبگان سیاسی در تقویت وحدت بین مذاهب و اقوام در استان سیستان و بلوچستان

ایجاد وحدت نیازمند پیش زمینه فکری و فرهنگی خواهد بود، ایجاد حکومت اسلامی واحد، میتواند زمینه تحقق را فراهم آورد. معمولا معنی عام وحدت است که شامل ابعاد مختلف همکاری میان مسلمانان شده است. حل اختلافات و شبهات، حضور فعال، تاثیرگذار و به موقع علماء و اندیشمندان، تعظیم شعائر دینی و تقویت ارزشهای اخلاقی میتواند پایه وحدت را در حوزه مذهب و فرهنگ بیشتر کند. نخبگان در معنای عام آن، طیف متعددی از سرآمدان و خواص جامعه را در بر می گیرد، اما مشخصا نخبگان سیاسی میتوانند نقش تعیین کننده ای در تحقق یا عدم تحقق اصل تعیین سرنوشت یا مشارکت سیاسی داشته باشند. نخبگان قدرت نظریه های مختلفی درباره نقش خود، در فرآیند حوادث و تصمیمات دارن آنها غالبا نسبت به نقش خود مطمئن نیستند و حتی بیشتر علاقه دارند که بیم و امیدشان در اظهار نظر و ارزیابی خود نسبت به قدرتشان، نمودار باشد. ظرفیت های فکری و قابلیت های فراوان تصمیم سازی و مدیریتی، نخبگان را در وضیعتی قرار داده است که آنها از ارکان توسعه سیاسی و وحدت تلقی شوند. یکی از ارکان اساسی اقتدار در همه زمینه ها اعم از اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و ... مردم جامعه هستند که در صورت اتحاد و انسجام، بزرگترین استعداد برای رشد و توسعه خواهند بود. منظور از وحدت، موافقت و رضایت عموم مردم و یا اعضای یک جامعه است که با وجود زبان، نژاد، احزاب، آئین و رسوم متفاوت در موردی معین و خاص حاصل می گردد. پژوهش حاضر درصدد است تا نقش نخبگان سیاسی در تقویت وحدتبین مذاهب و اقوام در استان سیستان و بلوچستان را مورد بررسی قرار دهد.