اثر بخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر صمیمیت، بخشش و بهزیستی روان شناختی کارمندان اداره آموزش و پرورش شهر اصفهان

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر صمیمیت، بخشش و بهزیستی روان شناختی زوج ها می باشد که از روش مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه ی فرهنگیان شاغل شهراصفهان در سال ۱۴۰۰ -۱۴۰۱ می باشد که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انجام شد و ۲۰ نفر به عنوان نمونه به طور تصادفی در گروه آزمایش(۱۰ نفر) و گروه کنترل ۱۰) نفر) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه صمیمیت واکر و تامپسون (۱۹۸۳)، مقیاس بخشش خانواده توسط پولارد و همکاران (۱۹۹۸)، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۰) بودند. جهت آزمودن فرضیه ها و تعیین معنی داری تفاوت بین نمره های گروه آزمایش و کنترل از روش تجزیه و تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که بین گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ پس آزمون متغیرهای وابسته با کنترل پیش آزمون در سطح p < ۰/۰۰۰۱ تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین فرضیه ۱ و به تبع آن فرضیه های ۱-۱ و ۲-۱ و ۳-۱ در پژوهش حاضر تایید شد. نتایج نشان می دهد که زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش صمیمیت، افزایش بخشش و افزایش بهزیستی روان شناختی پرسنل آموزش و پرورش تاثیر مثبت معنادار دارد.