بررسی مولفه های انتظار، رجعت و مهدویت، در دیوان ضیاءالمومنین[نورنامه] از خان بی بی بیگم نیشابوری زندی

وجود امام زمان(عج) به عنوان خاتم اوصیاء الهی و موعود امت ها، نقش محوری ای در باورهای دینی ادیان توحیدی داشته است، بنابر این، همه ما منتظر ظهور حضرت بقیه الله الاعظم(عج) و تحقق آینده ای هستیم که خداوند متعال در کتب آسمانی خود در امت های مختلف به آن وعده داده است .در آیه ۵۵ سوره مبارکه نور، خداوند در این آیه زمین را ارث صالحان معرفی می کند. با تولد حضرت مهدی(عج) وعده الهی محقق می شود و ما همگی شاهد آن روز خواهیم بود، زیرا که آینده دستخوش تحولاتی است که در گذشته و یا اکنون رخ داده است..خداوند متعال با ولادت موعود امم(عج)، وعده الهی را در آینده محقق می کند و در واقع آینده از دیدگاه ادیان به دست یک منجی موعود (عج) رقم می خورد و برخلاف رویکردهای اومانیستی و سکولار که معتقد هستند آینده را خود بشر گسترش داده و رقم می زند، طبق اعتقاد شیعه آینده، همراه با منجی موعود(عج)، محقق و ساخته می شود. آینده شناسی دینی ما مبتنی بر رکن وجود منجی موعود(عج)، در تحولات آینده خواهد بود. امام مهدی(عج) منجی موعودی است که امم به آن وعده دادند، هرچند در دیگر ادیان با نام های مختلفی همچون: کالکی در هندو، سوشیانت در زرتشت، ماشیح در یهود، مسیحا در مسیحیت مطرح شده است. از این رهگذر در این مقاله به بررسی مولفه های انتظار و رجعت در ساحت مهدویت، در دیوان ضیاءالمومنین[نورنامه]، خان بی بی بیگم نیشابوری زندی، شاعربانوی سده دوازدهم پرداخته شده است.