اثرات بیوچار و پودر گیاه ذرت بر خواص فیزیکی خاک و کاهش فرسایش بادی
محل انتشار: نشریه مدیریت اکوسیستم، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 139
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EMJ-1-1_005
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1402
چکیده مقاله:
انتشار ریزگردها از فرسایش بادی یک پدیده گسترده ای است، که پیامدهای قابل توجهی برای اکوسیستم ها و سلامت انسان دارد. افزودن مواد موثر در خاکهای تخریب شده روشی مناسب برای ایجاد و ثبات خاکدانه میباشد که میتواند منجر به کاهش تولید ریزگرد شود. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر بیوچار بقایای ذرت و پودر بقایای ذرت بر خصوصیات خاک و فرسایش بادی خاک دشت شهرکرد انجام شد. در این تحقیق علاوه بر پودر حاصل از بقایای گیاه ذرت، بیوچار آن در سایز کوچکتر از ۲ میلیمتر تهیه و به خاک لومی مورد مطالعه در نسبت ۵ درصد وزنی افزوده شد. در طول دوره آزمایش، خاکها در زمانهای ۵، ۲۰، ۴۵ و ۶۰ روز پس از اضافه نمودن بیوچار و پودر حاصل از بقایای گیاه ذرت نمونهبرداری شدند تا تغییرات خواص خاک در طول زمان ارزیابی شود. همچنین در یک دوره ۶۰ روزه در تونل باد شبیه سازی انجام گرفت که نشان داد، چگونه اصلاح خاک می تواند به طور غیرمستقیم پتانسیل فرسایش باد را کنترل نماید. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که استفاده از پودر بقایای گیاه ذرت باعث افزایش معنی دار (سطح ۰/۰۵) ماده آلی و پایداری خاکدانه نسبت به بیوچار آن می شود. استفاده از پودر بقایای گیاه ذرت، ماده آلی خاک را به ترتیب ۱/۱۷، ۱/۲۷، ۱/۷۷ و ۲/۱ برابر در روز ۵، ۲۰، ۴۵ و ۶۰ نسبت به نمونه شاهد افزایش داد. خاک فرسایش یافته در روز ۵ و ۶۰ در تیمار بیوچار بقایای گیاه ذرت به ترتیب ۱۸۴/۲۴ و ۶۵/۱۵ گرم بر متر مربع بود و در روز ۵ و ۶۰ تیمار در پودر بقایای گیاه ذرت به ترتیب ۱۷۱/۸۴ و ۴۹/۴۹ گرم بر متر مربع است. در نهایت استفاده از پودر بقایای گیاه ذرت سبب ثبات خاک، افزایش پایداری خاک و در نهایت منجر به کاهش معنی دار (سطح ۰۵/۰) فرسایش بادی خاک شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرجان طالب شمس
دانش آموخته کارشناس ارشد مدیریت بیابان، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد. ایران.
نسرین قرهی
استادیار، گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد. ایران.
مهدی پژوهش
دانشیار، گروه مهندسی طبیعت، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :