بررسی مبانی نظری دخالت دولت در قرارداد های خصوصی با نگاه بر مندجات قراردادی

در حقوق ایران حمایت از تراضی طرفین در قرارداد ها دارای اهمیت بسزایی است. اما دخالت در تراضی طرفین توسط دولتها و حکومت ها به وضوح قابل مشاهده است . عده ای از حقوقیان به استناد نظریات مکتب " حقوق اجتماعی"، قرارداد راوسیله توزیع ثروت دانسته و با استدلال معنای عدالت ، به مفهوم توزیعی، آن را تحت اراده و نظارت حاکمیت و قانونگذارانقرار میدهند . لیکن گروهی دیگر از اندیشمندان بر اساس مفهایم مکتب نظری " حقوق فردی " انسان را موجودی ذاتا آزاددانسته اند و قائل بر آنند که آزادی طرفین در تراضی بین آنها به شدت دارای اهمیت رکنی است ، حتی بدین نحو که تمامیارکان صحت عقود ، از جمله قصد و اهلیت و موضوع قرارداد ، دلیل فرعی بر رعایت آزادی طرفین در تراضی افراد است . بههمین جهت با بررسی دقیق مفهوم هر دو مکتب و اندیشمندانی مانند هگل ، مارکسیس و ...در پیرامون مباحث آزادی ارادهو انعقاد عقود ، به این نتیجه خواهیم رسید که در بحث دخالت دولت در قراردادهای طرفین از دیدگاه فلسفی قابل توجیهاست اما به شرطی که موجب عدم رغبت مردم جامعه به پایبندی مقررات نگردد .