واکاوی ظرفیت های مغفول مانده گردشگری عشایری در ناحیه رضوانشهر

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 150

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSNAP-2-1_010

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: ترکیب اجتماعی جامعه ایران را سه جمعیت متمایز شهری، روستایی و عشایری تشکیل می­دهد. با توجه به این مهم که ایران با سابقه کهن دارای قومیت­های متفاوت است، در این راستا دارای بستر بسیار مناسبی برای برنامه­ریزی انواع گردشگری است و با توجه به اینکه از معدود کشورهایی است که کوچ همچون گذشته در آن جریان دارد و هنوز عشایر ایران سنت­های خویش را برپا می­دارند، می­تواند محمل مناسبی برای گردشگری عشایری باشد، در این میان قلمرو عشایری با جاذبه­های طبیعی، منابع و پتانسیل­های سنتی، فرهنگی و زیست­محیطی، فرصت بزرگی در توسعه گردشگری عشایری، در ایران به شمار می­رود.هدف پژوهش: هدف تحقیق حاضر، بررسی و واکاوی ظرفیت­های مغفول گردشگری عشایری ناحیه رضوانشهر می­باشد.روش­شناسی تحقیق: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش کیفی و کمی می­باشد، و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تئوری زمینه­ای و مدل­های FBMW, FARAS))، استفاده شد. همچنین جامعه آماری در پژوهش حاضر، شامل خبرگان گردشگری، عشایری و روستایی می­باشند که بر اساس نمونه­گیری هدفمند تعداد (۴۵)، نفر تعیین شدند..قلمروجغرافیایی پژوهش: شهرستان رضوانشهر، در شمال غربی ایران بین سواحل دریای خزر و رشته کوه­های تالش قرار دارد و از دو بخش جلگه­ای و کوهستانی تشکیل شده است. این شهرستان از شمال به دریای خزر و شهرستان تالش، از غرب به شهرستان خلخال، و از جنوب به شهرستان­های صومعه سرا و ماسال و در نهایت از شرق با شهرستان بندرانزلی مرز مشترک دارد.یافته­ها و بحث: یافته­ها نشان می­دهد که اقدامات لازم برای توسعه گردشگری عشایر، محصولات و تولیدات منحصر به فرد از سوی عشایر، فرهنگ ملموس و ناملموس عشایر، نیروی متخصص و بومی در بین عشایر برای توسعه گردشگری در رضوانشهر، از دیدگاه متخصصان مورد شناسایی قرار گرفته شد، در نهایت نتایج مدل­های فازی نشان داد، بین مقولات مطرح شده، محصولات و تولیدات منحصر بفرد از سوی عشایر با وزن نهایی ۳۵۰/۰، بیشترین میزان اهمیت را به خود اختصاص داده­اند.نتایج: شناسایی ظرفیت­های مغفول مانده گردشگری عشایری، بخشی از بازار گردشگری و منبعی برای اشتغال و درآمد است و راهبردی برای حفظ محیط زیست و فرهنگ سنتی عشایر و منبعی مکمل و متنوع­ساز در اقتصاد عشایر و در نتیجه سیاستی برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی جوامع عشایری ناحیه رضوانشهر قلمداد می­شود.

نویسندگان

فرهاد جوان

دکتری گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

سیروس حجت شمامی

دانشجوی دکتری گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ایمانی طیبی، لیلا. شفیعی، زاهد. رجایی، محمدعلی. ۱۳۹۷. شناسایی ظرفیت­های ...
  • انصاری، وحید. حیدری، قدرت اله. مجاوریان، سید مجتبی. رستگار، شفق. ...
  • رکن الدین افتحاری، عبدالرضا. ایمانی طیبی، لیلا. فرهادی یونکی، مجید. ...
  • زراعی، قاسم. حاضری، هاتف. علی نژاد سلیم. لیدا. ۱۳۹۷. تاثیر ...
  • ضیائی، محمود. فقیهی، ابوالحسن. طهمسابی، اصغر. نعمتی، ولی. ۱۴۰۰. طراحی ...
  • عباسی، رسول. نظری زاده دهکردی، نرگس. ۱۴۰۱. واکاوی موانع و ...
  • Coria, J., & Calfucura, E. (۲۰۱۲). Ecotourism and the development ...
  • Dogra, R. Gupta, A. (۲۰۱۲). Barriers to Community Participation in ...
  • Donell Holloway, Lelia Green and David Holloway, ۲۰۱۱, The Intratourist ...
  • Moon, H., & Han, H. (۲۰۱۹). Tourist experience quality and ...
  • Pakrah, M., PoorHashemi, S, A., & Parvin, M.R. (۲۰۲۰). Investigation ...
  • Roknedin Eftekhari, A. Pour Taheri, M. Aqa Mohammadi, M. (۲۰۱۱). ...
  • Tillotson, M, D. (۲۰۱۳). Indigenous Capitalism through Tourism?: A Case ...
  • Wu, H. C., Cheng, C. C., & Ai, C. H. ...
  • Wu, H. C., Li, M. Y., & Li, T. (۲۰۱۸). ...
  • Zaybarast, I. Naz Kallychi, B., & Saeedi, N. (۲۰۱۵). Conducting ...
  • Zhuang, L., Taylor, T., Beirman, D., & Darcy, S. (۲۰۱۷). ...
  • نمایش کامل مراجع