حقوق مالکیت فکری و نحوه انتقال آن در حقوق ایران و تطبیق آن با حقوق بین المللی

تضمین امنیت و ثبات معاملات حقوق مالکیت صنعتی، تامین امنیت اشخاص ثالث و پیشگیری از مواجهه با معامله معارض ازجمله چالش هایی هستند که سبب شده اند بیشتر نظام های حقوقی دنیا به نقش سیستم های ثبتی در تامین امنیت اینمعاملات توجه کنند و همزمان دو کارکرد حقوقی «اطلاع رسانی» و کارکرد :حمایتی» سیستم های ثبت مالکیت صنعتی را در نظر بگیرند. بررسی تطبیقی حقوق کشورهای مختلف، توجه به گزارش های سازمانها و نهادهای بین المللی حوزه مالکیت فکریو تحلیل مقررات مالکیت صنعتی آنها نشان میدهد که سیستم های ثبت مالکیت صنعتی از لحاظ تاثیر بر اعتبار قراردادهایانتقال به سه دسته اعلامی، ایجادی و تاییدی قابل تقسیم اند. مقاله حاضر ضمن بررسی ماهیت هر یک از سیستم های مزبور، اثرآنها را در تامین امنیت حقوقی معاملات مالکیت صنعتی و تامین کارکردهای حقوقی مورد انتظار از ایجاد سیستم های ثبتمالکیت صنعتی در دنیا، تجزیه وتحلیل کرده و به این نتیجه دست یافته است که دو سیستم تاییدی و ایجادی ثبت مالکیتصنعتی به دلیل تاثیر ثبت در یکی از مراحل ایجاد یا اثرگذاری حق، علاوه بر کارکرد اطلاعرسانی، امکان ارائه حمایت حقوقی ازاشخاص ثالث را در نقل و انتقالات حقوق مالکیت صنعتی فراهم می کنند. لکن سیستم تاییدی ضمن تامین کارکرد حمایتیمورد انتظار از ایجاد سیستم ثبت مالکیت صنعتی، با قواعد عام معاملات و اصل حاکمیت اراده هماهنگی بیشتری دارد و همینامر سبب تمایل بیشتر نظام های حقوقی از جمله ایران به آن شده است.