بررسی تطبیقی سیاست جنایی ایران و اسناد بین المللی در خصوص عضویت و الحاق به گروه های تروریستی

موضوع این پژوهش بررسی تطبیقی سیاست جنایی ایران و اسناد بین المللی در خصوص عضویت و الحاق به گروه های تروریستیاست، که امروزه پدید تروریسم به یکی از مهمترین دغدغه های امنیتی ملتها و دولتها در سراسر جهان تبدیل شده است. رواجپدیده تروریسم منحصر به منطقه و یا دولت های خاصی نیست، بلکه از کشورهای کوچک، کمتر توسعه یافته تا بزرگترینقدرتهای دنیا به نحوی با این معضل امنیتی مواجه هستند. همگام با اوجگیری فعالیتهای تروریستی، تمهیدات بین المللی نیزبرای مقابله با آن افزایش یافت، اما به رغم تمام قوانین و تمهیدات بین المللی برای مقابله با آن، جامعه بین الملل هنوز نتوانستهبا این پدیده به طور جامع و مانع برخورد کند و جهان را از لوث وجود تروریست هایی که خون هزاران انسان بی گناه را هدرمیدهند، پاک نماید. به طور تقریبی میتوان گفت از زمان شکل گیری جامعه بین الملل و درک لزوم مقابله با تروریسم، کشورهاو جامعه بین الملل سه راهبرد را در روند مبارزه با تروریسم در پیش گرفته اند که هریک موفقیت هایی را در پیش داشته است،اما هیچکدام قادر به مقابله ریشه ای با پدیده تروریسم نبوده است و در بلندمدت نتوانسته از دست زدن به اقدامات تروریستیجلوگیری کند که این مطالعه در پی آن است سیاست جنایی ایران و اسناد بین المللی در خصوص عضویت و الحاق به گروه هایتروریستی تبیین نماید. از این رو، یافته های این پژوهش که با بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی و تکیه بر داده های عینی وتاریخی و استفاده از منابع کتابخانه ای و فضای مجازی (الکترونیک) صورت پذیرفته، نشان میدهد که جمهوری اسلامی ایران بهعنوان یکی از کشورهایی که پدیده تروریسم با امنیت آن پیوند خورده و به شکل دوگانه ای از تروریسم آسیب دیده است؛ درعین حالی که از ابزارهای نظامی و تاکتیکی برای مقابله با مظاهر تروریسم بهره گرفته است و همچنین درصدد خشکاندن ریشههای تروریسم و مقابله با عوامل به وجود آورنده اقدامات تروریستی بوده و برای مقابله با تروریسم سیاست های ویژه ای را اتخاذکرده است و اقدامات متعددی را انجام داده است، و این امر نشان دهنده آن است که جمهوری اسلامی ایران در زمینه مقابله باتروریسم دارای راهبردی مشخص بوده است.