تحلیل فضایی میزان برخورداری شهرستان های استان اصفهان از شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات
محل انتشار: فصلنامه توسعه پایدار شهری، دوره: 2، شماره: 3
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 144
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_USD-2-3_005
تاریخ نمایه سازی: 5 اردیبهشت 1402
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر با هدف تحلیل فضایی نحوه برخورداری شهرستان های استان اصفهان از شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات تدوین یافته است. نوع تحقیق با توجه به هدف؛ کاربردی- توسعه ای و از نظر ماهیت و روش از نوع توصیفی، کمی و تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش را ۲۳ شهرستان استان اصفهان تشکیل می دهند. اطلاعات موردنیاز از سالنامه آماری و نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۰ به دست آمده است که از میان متغیرهای فناوری اطلاعات و ارتباطات، ۲۰ شاخص انتخابی استخراج و با بهره گیری از مدل های کمی تاپسیس به عنوان یک روش تصمیم گیری چند شاخصه، ضریب پراکندگی و ... به رتبه بندی و تعیین میزان اختلاف و نابرابری شهرستانها از لحاظ شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات پرداخته شده است. سپس با توجه به امتیاز حاصل از تاپسیس، شهرستان های استان در پنج گروه (بسیار برخوردار- برخوردار- نیمه برخوردار- محروم و بسیار محروم) سطح بندی و جایگاه هر یک در میزان برخورداری از شاخص های مذکور مشخص گردیده است. یافته های پژوهش نشان دهنده آن است که شهرستانهای استان اصفهان در برخورداری از شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات برابر نیستند و تفاوت آشکاری در میزان درجه برخورداری دیده می شود. از مجموع ۲۳ شهرستان به جز شهرستان اصفهان که در سطح بسیار برخوردار قرار دارد ۴۳/۳۰ درصد در سطح برخوردار، ۷۸/۳۴ درصد نیمه برخوردار، ۰۴/۱۳ درصد محروم و ۳۹/۱۷ درصد در سطح بسیار محروم قرار دارند و نهایتا با در نظر گرفتن گروه سطح بندی و جایگاه شهرستان ها به منظور کاهش نابرابری های فضایی و ایجاد تعادل ناحیه ای در توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات، شهرستان های استان اولویت بندی شده اند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین صرامی
گروه جغرافیا دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
سید علی موسوی
برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
رسول بابانسب
برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :