تعامل با مردم واخلاق مداری هنر گمشدهدرحوزه ایمنی و مدیریت بحران شهری

سال های کرونا، سالهای خوبی برای تعامل و ارتباطات قوی بین شهروندان نبوده است. مردم از آشنا و غریبه می ترسند. استفاده از ماسک و نیاز به فاصله اجتماعی و رعایت پروتکل های بهداشتی اجباری از دیگر موانع این تعامل بوده است. جلسات و اجتماعات معمول در میان دوستان یا همکاران و آشنایان به حداقل رسیده و یا غیرممکن بوده است. این تغییر در نحوه تعامل مردم با یکدیگر، بر آتش نشانان نیز تاثیر گذاشته است. دراین میان، شاید آتش نشانان نیز نتوانسته اند، روابط رسمی و گاه و بیگاه خود با مردم را که قبل از همه گیری عادی بود،توسعه و اصلاح نمایند. علاوه بر این، حوادث و اغتشاشات و ناآرامی های مدنی، نیروهای خدماتی از جمله آتش نشان ها را در موقعیتی قرار داده است که به عنوان یک دشمن اقتدارگر برای برخی دیده شوند. درصورتیکه تلاش نیروهای خدمات رسان، حفظ جان و مال شهروندان وحفظ و ارتقا ایمنی شهر بوده و این نگاه و برداشت، باید بطور جدی یادآوری و اصلاح و تغییر یابد. در پژوهش حاضر، به بررسی چگونگی تعامل آتش نشانان با شهروندان در مواقع بحران با تکیه بر اخلاق مداری پرداخته شده است.