بررسی رابطه سبکهای مدیریت منابع انسانی و عملکرد شغلی کارکنان

پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کارکنان دانشگاه شهید باهنر کرمان مشتمل بر ۵۵۵ نفر است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۲۲۷ نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مشتمل بر دو پرسشنامه: (۱ سبک مدیریت منابع انسانی لیکرت مشتمل بر چهار عامل استبدادی، خیرخواهانه، مشورتی و مشارکتی و (۲ پرسشنامه ارزیابی عملکرد کارکنان پاترسون است که روایی آن با استفاده از روایی سازه و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ ۰/۸۵ مورد بررسی و تایید قرار گرفته است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانه، میانگین، کجی، کشیدگی) و آمار استنباطی (آزمون t تک نمونهای و همبستگی پیرسون) بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده آن بوده است که چهار بعد سبک مدیریت منابع انسانی با عملکرد شغلی کارکنان رابطه معنیداری دارد و بیشترین تاثیر مثبت را سبک مدیریت مشارکتی بر عملکرد شغلی کارکنان دارد. لذا بنظر می رسد بهره مندی از سبک مدیریت مشارکتی جهت بهبود عملکرد شغلی کارکنان دانشگاه شهید باهنر کرمان مثمرثمر واقع گردد.