نقش میانجیگرایانه حساسیت اضطرابی در رابطه الگوهای ارتباطی باکیفیت روابط بین فردیدانشجویان مبتلابه اضطراب منتشر

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگری حساسیت اضطرابی در رابطه ی الگوهای ارتباطی با کیفیت روابط بین فردی دانشجویان مبتلا به اضطراب منتشر انجام شده است.روشها: این پژوهش از نوع پ توصیفی- همبستگی میباشد که جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد ونمونه آن شامل ۲۲۰ نفر بود که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. از پرسشنامه های اضطراب فراگیر اسپیتزر و همکاران )۲۰۰۶(، مقیاس حساسیت اضطرابی )ترجمه دهقان، )۱۳۹۲، پرسشنامه کیفیت روابط بینفردی پیرس و همکاران )۱۹۹۸(، پرسشنامه الگوهای ارتباطی فیتزپاتریک و ریچی )۱۹۹۰( برای جمع آوری داده ها استفاده شد.یافته ها: نتایج حاکی از این بود که حساسیت اضطرابی در رابطه الگوهای ارتباطی با کیفیت روابط بینفردی دانشجویان مبتلا به اضطراب منتشر نقش میانجی گرایانه دارد. همچنین بین الگوهای ارتباطی با کیفیت روابط بینفردی دانشجویان ارتباط وجود دارد.نتیجه گیری:طبق نتایج پژوهش حاضر می توان علاوه بر تشخیص نقش میانجی گری حساسیست اضطرابی در رابطه ی الگوهای ارتباطی با کیفیت روابط بین فردی، از طریق افزایش خودآگاهی، آموزش مهارتهای ارتباطی در خانواده و بهبود کیفیت روابط بین فردی به کاهش پیامدهای اضطراب پرداخت.