چگونه ارائه تدریس خلاقانه و ایدههای آموزشی مبتکرانه سبب افزایش یادگیری دانش آموزان میشود

خلاقیت اوج توانایی تفکر بشری است که توانسته است انسان را به مرحله پیشرفت و ترقی برساند او را در حل تمام مسائل و مشکلات زندگی یاری دهد. نمونه.های خلاقیت را میتوان در روی دیوار در زمان غارنشینان خلق یک اثر هنری ماشین آلات صنعتی و آشپزی و خیاطی و ... دید در حقیقت خلاقیت یک مفهوم انتزاعی و پیچیده است. اما ابهام در معنی و مفهوم کلمه به معنی پیچیدگی خود جریان خلاقیت نیست زیرا خلاقیت را میتوان به راحتی در زندگی روزانه حس کرد و آن را لمس کرد. اخیرا. محققان و روان شناسان به بعد اجتماعی و محیطی آن توجه کرده اند و معتقدند که خلاقیت را نمیتوان بدون توجه به ابعاد اجتماعی و محیطی آن بررسی کرد. به نظر استرانبرگ ۱۹۸۹ فرایند خلاقیت در ذهن شخص با متغیرهای اجتماعی رابطه دارد . واقعیت این است که به خلاقیت نمیتوان با تمرکز بر یک بعد نگریست. ابعاد فردی یا محیطی نمی تواند بیانگر ماهیت خلاقیت باشند. بلکه خلاقیت از سویی نیز تابع نظام اجتماعی خلاق است به همین دلیل خلاقیت هرگز نتیجه عمل فرد به تنهایی نیست.یکی از ابعاد محیطی اجتماعی خلاقیت ، مدرسه میباشد تورنس بیان میکند مسئله توسعه خلاقیت در نظام آموزشی رسمی بیشتر از این جهت حائز توجه است که بر اساس پژوهش ها دریافته ایم که در ابتدا ابتکار و خلاقیت در اغلب کودکان مشاهده میشود ولی منحنی تحول آن در حدود ۱۰ سالگی افت کندو سیر نزولی می یابد و نتیجه آن فقدان علاقه به یادگیری و افزایش مشکلات رفتاری وانگیزشی است .به قول تورنس عدم بروز این توانایی عموما به نامناسب بودن روشهای تدریس مربوط میشود.در این میان معلمان نقش کلیدی را بر عهده دارند معلمان می توانند با استفاده از انواع روش های خاق امکان ظهور خلاقیت در کودکان و نوجوانان را فراهم سازند .امروزه تمام کودکان دبستانی باید با واقعیت ها و مفاهیم علمی آشنا شوند زیرا زندگی در عصر صنعتی بدون استفاده از یافته های علمی تقریبا غیرممکن است .