تاثیر مداخله ی ذهنی سازی بر کاهش تحریک پذیری و پرخاشگری دانشجویان

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخله ی آموزش ذهنی سازی بر کاهش تحریک پذیری و پرخاشگری دانشجویان بود. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری شامل کلیه دانشجویانی بود که بیش از یکبار در تجمعات اعتراضی پاییز ۱۴۰۱ شهر اصفهان شرکت داشتند و ۲۴ نفر از دانشجویان به عنوان نمونه انتخاب شدند . از مقیاس تحریک پذیری EAS خاص بزرگسالان (باس و پلومین، (۱۹۸۴ و مقیاس پرخاشگری باس و پری (۱۹۹۲) به عنوان ابزار پژوهش برای پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. برنامه آموزش ذهنی سازی طی ۸ جلسه ی ۶۰ دقیقه ای و در مدت ۴ هفته ی متوالی به دانشجویان ارائه شد. نمونه تحقیق به صورت تصادفی در ۲ گروه ۱۲ نفری (یک گروه آزمایشی و یک گروه گواه) گمارده شدند. گروه آزمایشی، تحت آموزش ذهنی سازی قرار گرفت، درحالیکه گروه گواه در معرض هیچ مداخله ای قرار نگرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی به وسیله نرم افزار spss_۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس و در سطح p< ۰/۰۵ برای گروه آزمایش جهت تعیین اثربخشی آموزش ذهنی سازی نشان داد که این مداخله برای کاهش تحریکپذیری و پرخاشگری دانشجویان در مرحله آزمایش موثر بود است و توصیه شده جهت توانمندسازی دانشجویان در مهار تحریک پذیری و کاهش پرخاشگری از مداخله های آموزشی افزایش ظرفیت ذهنی سازی استفاده شود .