بررسی جایگاه نقش دعا در تقویت صمیمت و خرسندی زوجین

دعا یکی از حقیقت های سازنده ، جنبه مثبت آدمی و از بنیادی ترین علل رشد و تعالی انسان می باشد. همچنین یکی از مهمترین اقدامات معنوی است که هرچند تاریخچه هزاران ساله دارد و اخیرا تحقیقات کامل علمی در مورد آن آغاز شده است. در این مطالعه مروری سعی گردید تا با جستجو در منابع کتابخانه ای و مراجعه به بانک های اطلاعاتی داخلی و خارجی به گونه ای پزوهش های انجام شده در مورد تاثیر دعا بر میزان خرسندی و صمیمیت زناشویی به عنوان حالتی که در آن زن و شوهر از ازدواج با یکدیگر و با هم بودن احساس شادمانی و رضایت دارند پرداخته شده است زیرا دعا به عنوان یک رفتار معنوی با اموزش و تفهیم یکسری فضائل رفتارهای در افراد و انجام فعالیت ها و معنی مشترک در زندگی زوجین به ایجاد و تقویت خرسندی و صمیمت معنوی زناشویی پرداخته شده است، زیرا فقدان صمیمیت زناشویی که در حال حاظر نگرانی اصلی روانشناسان است و یکی از مهترین علل طلاق محسوب می شود . در این مقاله با تعریفی از دعا و اهمیت آن در خرسندی و زوجین به بررسی نقش دعا در افزایش صمیت زوجین پرداخته می شود.