بررسی حزب اسلامی التحریر تاجیکستان؛ نحوه پیدایش، بررسی بحران ها و راهکارها

پس از فروپاشی شوروی و تاسیس جمهوری های مستقل پنجگانه در آسیای مرکزی، احیای گرایش های اسلامی سبب تحولات مهمی در این منطقه و نیز بروز و ظهور جنبش های اسلامی شد. آثار یکی از این تحولات، حزب التحریر اسلامی است که در کشورهای آسیای مرکزی از جمله جامعه ی مورد تحقیق این مقاله یعنی کشور تاجیکستان هم نفود کرده است. ریشه های حزب التحریر تاجیکستان، به اخوان المسلمین برمی گردد. در جایی که یک اندیشمند فلسطینی پس از جدایی از این گروه، حزب التحریر را بعنوان یک جنبش اسلامی در سال ۱۹۵۲ تاسیس کرد. شیخ تقی الدین النبهانی بن ابراهیم بن مصطفی بن اسماعیل بن یوسف النبهانی (زاده ۱۳۲۷ قمری - درگذشت ۱۳۹۷ قمری) فارغ التحصیل الازهر مصر، مدرس و قاضی فلسطینی و موسسحزب التحریر که اندیشه هایی خلافت مدارانه را در سر داشت، این گروه را بر اساس این اندیشه ها پایه گذاری کرد تا هر چه بیشتر در آسیای مرکزی نفوذ کند. این حزب اسلامی، با درنظر گرفتن سقوط اتحاد جماهیر شوروی در اوایل دهه ۹۰ میلادی و معضلات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برگرفته از آن که زمینه ی بروز و ظهور اسلامگرایان را در آسیای مرکزی فراهم کرد، پدید آمد و برقراری حکومت اسلامی یا همان خلافت را در تاجیکستان دنبال می کند. با این همه باید گفت حزب التحریر بدنبال مبارزه برای بیداری اسلامی، برقراری شریعت اسلام و ایجاد حکومت اسلامی یا همان موضوع خلافت است. در این پژوهش برای جمع آوری اطلاعات از منابع مکتوب و اینترنتی استفاده شده و بطور مشخص قرار است تا با تکیه بر نظریه بحران؛ جریان اسلامی التحریر تاجیکستان را موردبررسی قرار دهیم.