بررسی فقهی و حقوقی اقرار و جایگاه آن در دعاوی حقوقی

اقرار، اصطلاحی فقهی و حقوقی و آن عبارت است از اخبار به حقی برای دیگری به زیان خود. اقرار در کتب لغت به اذعان یا اعتراف به حق معنا شده است ( جوهری، ۷۹۰/۲؛ قاموس، ذیل قرر ). خلیل بن احمد آن را اعتراف به شیء (۲۲/۵)، و راغب اصفهانی (س ۶۰۰ ) اثبات شیء دانسته است (قس: حج ۵/۲۲/). معنای اصطلاحی اقرار نیز به معنای لغوی بسیار نزدیک است (نک: محقق حلی، ۱۴۳/۳؛ شهید اول، الدورس...، «کتاب القرار»؛ زیلعی، ۲/۵؛ قانون مدنی، ماده ۱۲۵۹).