امر به معروف و نهی از منکر از منظر فقه اسلامی

ازهنجارهای پسندیده عقلانی، عقلایی و شرعی در شریعت اسلام امر به معروف و نهی از منکر است . با بررسی متون فقهی این موضوع آشکار می گردد که مبحث امر به معروف و نهی از منکر مورد توجه فقها نیز بوده است . همچنین در نصوص دینی نیز مورد مداقه قرار گرفته است . در اسلام امر به معروف و نهی از منکر جایگاهی تاحد اصول اساسی دین اسلام دارد؛ با توجه به نقش سازنده و ارزشمندی که این مهم در پیشبرد اهداف جامعه اسلامی دارد و از ضروریات دین مبین اسلام هستند ،لازم دارد به مبانی فقهی آن پرداخته شود .در این تحقیق به تحلیل و بررسی مبانی فقهی امر به معروف و نهی از منکر می پردازیم و به آیات ،روایات، اجماع و دلیل عقلی استناد می کنیم و نظرات و دیدگاه فقها را بیان می کنیم. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش روش توصیفی بوده و برای جمعآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای استفاده گردیده است.