انسان اخلاقی در نگرش غزالی

درنگاه انسان شناسانه غزالی، انسان واجد دو ساحت تحریکی وادراکی است، و اراده یکی از جنبه های قوه محرکه است. و افعال اختیاری هم درعین حال که اختیاری اند جبری اند. هدف اصلی و غائی، از نگاه غزالی، دستیابی به سعادت اخروی است، برای دستیابی به این هدف، باید انسان ابتدا به جوهر ذات خویش، معرفت یابد، تا از این راه به معرفت حضرت حق دست یابد و از اسباب ضعف حب الهی در قلوب، حب دنیاست. نظر به وجه الهی، برای مقربان و سابقان، والاترین درجه سعادت و بالاترین درجه لذت است و پرورش نفس، تزکیه از رذائل وتهذیب آن به فضائل، تکوین عادات نیک وبه طور کلی شکوفائی نفس انسان، از محورهای اساسی اندیشه اخلاقی غزالی است. در این مقاله تلاش شده به روشی عقلی و به شیوه کتابخانه ای نگاه انسان شناسانه غزالی را ، توضیح داده و با نظریات دیگر دانشمندان مقایسه کرد.