کاهش اشتعال پذیری پلیمرها با افزودن نانوذرات دو بعدی عاملدار شده با هدف افزا یش خواص مکان یکی و بهبود پایداری حرارتی

پلیمرها به دلیل انعطافپذیری بالا در طراحی مولکولی، خواص مکانیکی و حرارتی مطلوب در صنایع کاربردهای فراوانی دارند. این درحالی است که قابلیت اشتعالپذیری بالای پلیمرها استفاده از آنها در کاربردهایی که نیاز به مقاومت در برابر شعله دارد، محدود ساخته است. استفاده از مواد افزودنی تاخیر اندازنده شعله یکی از روش های افزایش مقاومت پلیمرها در برابر اشتعال است. با این حال اختلاط این افزودنی های مرسوم با پلیمر به دلیل نیاز به میزان بارگذاری بالا، کاهش خواص مکانیکی و حرارتی را به دنبال دارند. اما، از طرفی دیگر، نانوساختارهای تاخیراندازنده شعله به دلایلی که در ادامه ذکر می شوند، نه تنها خواص بازدارندگی شعله پلیمرها را بهبود می بخشند بلکه شاهد بهبود دیگر خواص آنها نیز خواهیم بود. به عنوان مثال استفاده از نانوذرات دو بعدی و امکان اصلاح سطح نانوذرات از طریق قرار دادن گروه های بازدارنده شعله (عمدتا نیتروژنی و فسفری)، تاثیر بسزایی بر افزایش مقاومت در برابر اشتعال پذیری در عین حال حفظ خواص فیزیکی مکانیکی و حرارتی را دارند. در این پژوهش، هدف بررسی افزودن نانوذرات اصلاح شده با ترکیب عناصر نیتروژن و فسفر به دلیل اثر هم افزایی بر بهبود پایداری در برابر آتش پلیمرهای مختلفی مثل پلی یورتان، پلی لاکتیک اسید و آکریلونیتریل بوتادین استایرن با حفظ استحکام مکانیکی و پایداری حرارتی است.