بررسی رابطه مدیریت منابع انسانی سبز با رفتارهای حامی محیط زیست و عملکرد فعال محیط زیست با نقش واسطه آگاهی زیست محیطی و نقش تعدیلگر رهبری خدمتگزار مورد مطالعه: کارکنان شهرداری اصفهان

با توجه به مسائل زیست محیطی متعددی که تمامی سازمانها با آن مواجه است، فشار فزاینده ای برای پاسخگویی به آنها با اجرای استراتژیهای پایدار مانند شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز وجود دارد. بنابراین، نیاز به بررسی چگونگی افزایش مدیریت منابع انسانی سبز عملکرد محیطی وجود دارد. بر این اساس، این مطالعه به بررسی رابطه مدیریت منابع انسانی سبز با رفتارهای حامی محیط زیست و عملکرد فعال محیط زیست با نقش واسطه آگاهی زیست محیطی و نقش تعدیلگر رهبری خدمتگزار )مورد مطالعه: کارکنان شهرداری اصفهان( میباشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی- همبستگی، بر حسب زمان گردآوری داده ها یک تحقیق پیمایشی است وبر حسب رویکرد داده کمی میباشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان شهرداری اصفهان به تعداد ۳۰۰۰ نفر بوده، حجم نمونه به استناد جدول مورگان برابر با ۳۷۹ نفر تعیین و مورد پرسش قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده پرسشنامه استاندارد شامل ۳۶ سوال بود، روایی پرسش نامه توسط آزمون روایی همگرا و واگرا و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ برای تمامی متغیرها بیشتر از ۰/۷ بدست آمد. از روشهای آمار توصیفی) با استفاده از نرم افزار )SPSS و آمار استنباطی )با استفاده از نرم افزار ) PLS برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها حاکی از تایید همه فرضیه ها و برازش مناسب مدل پژوهش است. این مطالعه با تکیه بر مبادله اجتماعی، تئوری شناخت اجتماعی و یادگیری اجتماعی، مشارکت های نظری، مفاهیم عملی و توصیه های مفیدی را برای مدیران و محققان سازمان شهرداری اصفهان ارائه می دهد. این یافته ها نشان میدهد که اگر کارکنان از مزایای استفاده از شیوه های سبز و پیامدهای آن مطلع باشند، به احتمال زیاد در سازمان دوستدار محیط زیست خواهند بود و مهمتر از آن، داوطلبانه با فعالیتهای سبز شرکت درگیر خواهند شد. بنابراین، میتوان استدلال کرد که شیوه های مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتارهای سازگار با محیطزیست کارکنان تاثیر مثبت میگذارد و برنامه های بهره وری زیست محیطی سازمانها را تقویت میکند.