اختلالات یادگیری در دانش آموزان عادی و استثنایی

اختلال یادگیری یک اختلال عصب شناختی است . به بیان ساده تر اختلال یادگیری ناشی از تغییر در شیوه سیم کشی مغز یکفرد میباشد. کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری به اندازه همسالان خود یا حتی بیشتر از آنها باهوش هستند ، اما ممکن است درصورتی که برای درک مساعل تنها باشند ، و یا به شیوه های معمول آموزش ببینند ، در خواندن، نوشتن، هجی کردن ، استدلال کردن، به خاطر آوردن و یا سازمان دهی اطلاعات مشکل داشته باشند .اختلال یادگیری را نمیتوان درمان کرد یا برطرف نمود، این مساله مادام العمر است ، هرچند کودکان مبتلا به اختلال یادگیریمیتوانند با بهره گیری از حمایت و مداخله مناسب در تحصیل موفق شوند و در مراحل بعدی زندگی ، به شغل های موفق و اغلب خاص، دست پیدا کنند . اختلال یادگیری ربطی به هوش ندارد ، این اختلال ناشی از وجود تفاوت در مغز است آنها بر شیوه پردازش اطلاعاتتوسط مغز تاثیر میگذارند ، این تفاوت ها معمولا در زمان تولد وجود دارند اما عوامل مشخصی نیز هستند که در پیشرفت یک اختلالیادگیری نقش ایفا میکنند.از جمله عوامل زیر :۱ . علل ژنیتیکی۲ . علل روانشناختی۳ . علل فیزیولوژیکی۴ . عوامل محیطی )مثل سرب (۵.مشکلات زمان بارداری ) مثل مصرف مواد مخدر توسط مادر(عارضه ناتوانی های یادگیری مسعله جسمانی است که در همه زبان ها ، فرهنگ ها و ملت های دنیا دیده میشود. یافته های پژوهشهانشان میدهد که در همه فرهنگ ها کودکانی وجود دارند که به نظر میرسد هوش طبیعی داشته باشند ، اما در یادگیری زبان شفاهی ،اکتساب مهارت های خواندن با نوشتن یا حل مساعل ریاضی دچار مشکلات جدی هستند .امروزه در مدارس ما کودکانی با انواع مختلفزمینه ها ، فرهنگها ، محیط ها و زبان ها ، درقالب برنامه های ناتوانی های یادگیری آموزش میبینند.کاملا منطقی است که بپذیریمدشواری دریادگیری آموزشگاهی ممکن است در اثر تفاوت اساسی فرهنگ کودک از جنبه زبان ، ارزش ها یا آداب و رسوم با فرهنگمحیط مدرسه پدیدار شود اما اگر کودک ناتوانی یادگیری هم داشته باشد ، مشکل ، پیچیده و مضاعف میگردد . برای دانش آموزان دارای زمینه های متفاوت فرهنگی، حل مساعل ناشی از تفاوت فرهنگی و ناتوانی های یادگیری دشوار است.) گرستن و وودوارد ،۱۹۹۴ )اصطلاح ناتوانی های یادگیری نخستین بار در سال ۱۹۶۳ مطرح شد . گروه کوچکی از والدین و معلم های علاقه مند در شیکاگو گردهم آمدند تا با وحدت بخشیدن به گروه های پراکنده والدین ، که در قالب تعدادی انجمن فعالیت میکردند ، آنها را درون یک سازمانواحد فعال سازند . هریک از این گروه های والدین ، کودکان مبتلا به ناتوانی های یادگیری را با عنوانی میشناختند، نذیر معلول ادراکی، آسیب دیده مغزی و آسیب دیده عصبی. لازمه اتحاد این گروه ها بایکدیگر توافق بر سر نام واحدی برای مشخص کردن این کودکانبود . در این گردهمایی اصطلاح ناتوانی های یادگیری پیشنهاد شد ) کرک ، ۱۹۶۳ ( و بلافاصله آن را تصویب کردند. امروز این سازمانبا نام انجمن ناتوانی های یادگیری ) LDA ( مشهور است و نماینده های این گرد همایی تاریخی است.همچنین اگرچه اصطلاح ناتوانی های یادگیری پس از پیشنهاد بلافاصله پذیرفته شد اما اراعه تعریفی از ناتوانی های یادگیری کارآسانینبود .همچنین میتوان گفت ناتوانی یادگیری نوعی اختلال عصبی است که یک یا چند فرایند روانی اصلی در یادگیری یا حرف زدن یانوشتن را تحت تاثیر قرار میدهد . ناتوانی ممکن است خودش را در یک ناتوانی ناقص در شنیدن ، اندیشیدن ، حرف زدن، خواندن ،نوشتن، هجی کردن یا محاسبات ریاضی بروز دهد. هر فرد دچار ناتوانی یادگیری یک فرد منحصر به فرد است و ترکیب و سطوحمختلفی از مشکلات و سختی ها را نشان میدهد. یکی از ویژگی های مشترک بین افرادی که در یادگیری ناتوانند، حوضه های نابرابرتوانایی هاست. یعنی نوعی ضعف در دامنه توانایی ها. برای نمونه کودکی که دچار نارسا خوانی است در خواندن ، نوشتن و هجی کردنمشکل دارد اما در علوم و ریاضی بسیار تواناست.ناتوانایی های یادگیری نباید با مشکلات یادگیری اشتباه گرفته شوند . مشکلاتیادگیری، عمدتا ناشی از اشکالات دیداری، شنیداری یا حرکتی ،عقب ماندگی ذهنی ، اختلالات عاطفی ، شرایط نامساعد اقتصادی،فرهنگی و محیطی است.ناتوانی های یادگیری مانند چتری است که تعدادی از ناتوانی های خاص در یادگیری را زیر پوشش میگیرد.مانندنارسا خوانی و نارسا نویسی.درکل هر اختلالی که در آن موفقیت تحصیلی فرد با توجه به سن و آموزش و هوش و یا براساس آزمونهای معیار خواندن و نوشتن و محاسبه ، از آنچه انتظار میرود ، بسیار کمتر باشد اختلال یادگیری توصیف میشود.