تحلیل اثربخشی فعالیت های آموزشی ترویجی پیرامون ارتقای سطح دانش کشاورزان توتون کار با مدل یابی معادلات ساختاری

ارتقای دانش کشاورزان در کنار سایر عوامل و امکانات تولید موجب می گردد که کشاورزان با بهره گیری مناسب و بجا از تکنولوژی، به یک سطح مطلوب و معقول در روند تولید دست پیدا کنند. تحقیق حاضر به منظور مدل یابی معادله ساختاری اثربخشی فعالیت های آموزشی ترویجی پیرامون ارتقای سطح دانش کشاورزان توتون کار استان مازندران انجام شد. این تحقیق از نوع کاربردی بوده که به روش توصیفی _ همبستگی انجام شد. جامعه آماری مطالعه شامل کشاورزان توتون کاری است که حداقل یک بار در دوره های ترویجی شرکت کرده باشند (N= ۱۵۰۰) و براساس جدول مورگان تعداد ۳۰۶ نفر از توتون کاران با روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه بود که روایی آن توسط متخصصان و استادانی از دانشکده کشاورزی دانشگاه منابع طبیعی گرگان و دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری و پایایی آن با کمک ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. دامنه ضریب آلفای کرونباخ متغیرها از ۷۷/۰ تا ۹۴/۰ بود. یافته ها نشان داد که ۱۲ درصد کشاورزان توتون کار اثربخشی فعالیت های آموزشی و ترویجی پیرامون ارتقای دانش را عالی، ۲/۲۸ درصد خوب، ۴/۳۹ درصد متوسط و ۵/۲۰ درصد ضعیف ارزیابی نموده اند. همچنین با توجه به نتایج مدل یابی معادله ساختاری، اثربخشی فعالیت های آموزشی ترویجی پیرامون ارتقای سطح دانش کشاورزان توتون کار استان مازندران از عناصر مختلف تاثیر می پذیرد که مهمترین عامل موثر بر اثربخشی فعالیت های آموزشی ترویجی، متغیر محتوای فعالیت های آموزشی و ترویجی است که ضریب مسیر آن ۳۲۵/۰می باشد. متغیر تطابق فعالیت های آموزشی و ترویجی با نیاز توتون کاران نیز به میزان ۳۰۲/۰ در اثربخشی فعالیت های آموزشی ترویجی در ارتقاء دانش تاثیر دارد.