خلق تصاویر نو در شعر شاعران امروز

تصویر سازی اگرچه سابقه ای دیرین در ادبیات فارسی دارد، اما تا پیش از مشروطه عمده تصاویرش شعری، عمدتا تصاویری عمومی و مشترک میانشاعرانی بوده که از سبک خاصی پیروی می کردند. اما همراه جنبش مشروطه و تحولات بعد از آن در جامعه ادبی ایرانی، شاهد ارتقاء، شخصی شدن،تحول و سیر تکاملی تصاویر شعری شاعرانی چون اوستا، مصدق، ابتهاج، گلرویی و بیابانکی خصوصا در دهه های اخیر بوده ایم. صور خیال در میاناشعار شاعران نامبرده، تجلی گاه خلق تصاویر نو و تازه ای بوده است که استعاری و بهره گیری از نماد و تلمیحات از ویژگی شاخص آنها بوده است.عمده این تصاویر از سطح به سوی عمق حرکت کرده و از نظر مضمونی نیز متنوع بوده و نشانی از تحولات و حوادث اجتماعی زمان زندگی شاعراندارد و اگرچه گاهی بسیار شخصی می شوند ولی می توان آن تصاویر را برش هایی گویا از حوادث روزگار معاصر بشمار آورد.