پیش بینی عملکرد تحصیلی براساس الگوهای ارتباطی خانواده با اثر واسطه ای هوش هیجانی

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی عملکرد تحصیلی بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده با اثر واسطه ای هوش هیجانی در بین دانش آموزان دختر متوسطه اول مناطق ۱۳، ۱۴ و ۱۵ تهران در سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۴۰۱بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر متوسطه اول در منطقه ۱۳، ۱۴ و ۱۵ تهران بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱مشغول به تحصیل بودند. به این منظور ۳۸۰ نفر از دانش آموزان دختر متوسطه اول مناطق ۱۳، ۱۴ و ۱۵ شهر تهران به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های، هوش هیجانی شات و همکاران (۱۹۹۸) و پرسشنامه تجدیدنظر شده الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک (۱۹۹۰) پاسخ دادند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد عملکرد تحصیلی به طور غیرمستقیم و باواسطه هوش هیجانی از الگوی ارتباطی گفت وشنود اثر مثبت می پذیرد ولی اثر غیرمستقیم الگوی ارتباطی همنوایی باواسطه هوش هیجانی بر روی عملکرد تحصیلی معنی دار نبود. مسیر منتهی به هوش هیجانی نیز به طور مستقیم از الگوی ارتباطی گفت وشنود و الگوی ارتباطی همنوایی اثر مثبت معنی دار داشت. درمجموع الگوهای ارتباطی با نقش واسطه ای هوش هیجانی ۱۲ درصد از عملکرد تحصیلی را تبیین می کنند. با توجه به یافته ها می توان گفت که هوش هیجانی نقش واسطه ای در رابطه بین الگوهای ارتباطی گفت وشنود و همنوایی با عملکرد تحصیلی دارد. بر این اساس با در نظر گرفتن متغیرهایی چون نقش الگوهای ارتباطی به ویژه الگوی ارتباطی گفت وشنود و هوش هیجانی می توان میزان عملکرد تحصیلی دانش آموزان را ارتقا داد.