اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد دلبستگی محور بر اضطراب و کارکرد اجرایی دانش آموزان ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد دلبستگی محور بر اضطراب و کارکرد اجرایی دانش آموزان ابتدایی بود.این پژوهش، از لحاظ هدف، بنیادی و به لحاظ روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش آموزان ابتدایی شهر ابهر در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بود که نمونه ی آماری از دانش آموزان به روش نمونه گیری در دسترس و با گمارش تصادفی، به عنوان نمونه مورد پژوهش انتخاب شد. بین دانش آموزان واجد شرایط، ۳۰نفر به دو گروه(۱۵ نفر) کنترل و (۱۵ نفر) آزمایش بصورت تصادفی جایگزین شد ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه اضطراب کودکان اسپنس(۱۹۹۷) پرسشنامه کارکرد اجرایی کولیج(۲۰۰۲) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شد و نتایج نشان داد بازی درمانی مبتنی بر رویکرد دلبستگی محور موجب کاهش اضطراب و موجب بهبود کارکرد اجرایی دانش آموزان می شود(۰۰۵/۰>P)، با توجه به شدت اثر، بازی درمانی مبتنی بر رویکرد دلبستگی محور بر کارکرد اجرایی دانش آموزان تاثیر بیشتری دارد. براساس یافته ها از آنجایی که بازی درمانی مبتنی بر رویکرد دلبستگی محور می تواند بر اضطراب و کارکرد اجرایی دانش آموزان اثرگذار باشد با آموزش بازی درمانی به والدین دانش آموزان در کاهش اضطراب و بهبود کارکرد اجرایی این دانش آموزان گام برداشت. مهسا مولایی* و مریم حسینلو و رباب گنج خانلو و زهرا کردلو و فاطمه نوری.