استخراج شاخص ریز دانگی در شناسایی بافت فرسوده ی شهری با استفاده GIS (مطالعه موردی حوزه ۷۳ منطقه ۱۰ شهرداری شیراز)

شهر بخصوص کلانشهر ها به علت سیستم پویای شهری همواره و پیوسته در حال تغییر و تحول است و در این میان، با گذشت زمان مشکلاتی مانند فقر، بی سازمانی، آلودگی های محیطی و... چهره برخی نقاط شهر را دگرگون ساخته و رنگ و بویی متفاوت از گذشته که نشانه هایی از افول و زوال را در بر دارد بر آنها می نشاند. مساله ای که امروزه با آن روبرو هستیم، شناسایی این گونه بافت های شهری است که از چرخه متصل با شهر خارج و تبدیل به بافت هایی ناکارآمد شده اند. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است؛ و تلاش می گردد با استفاده از مساحت قطعات به شناخت بافت های ریز دانه منجرگردد. محدوده مورد مطالعه این پروژه در حوزه ۷۳ منطقه ۱۰ شهرداری شیراز واقع شده است. این پژوهش از نظر هدف تحقیق، کاربردی توسعه ای و روش آن توصیفی تحلیلی است و در روند تحلیل ها از فرآیند تحلیل "سلسه مراتبی" استفاده شده است. در این پژوهش از نرم افزاری Excel، Arc GIS و Google earth استفاده شده است. ۱۶۰۰ قطعه در در این حوزه شهری شناسایی و اطلاعات آنها جمع آوری و ثبت گردید. پایگاه اطلاعات مکانی و توصیفی املاک این حوزه در بستر GIS صورت پذیرفت. وضعیت واحدهای مسکونی بر حسب دانه بندی نشانگر آن است که % ۵۵ از قطعات، مساحتی بالای ۲۰۰ مترمربع و % ۳۴ قطعات، مساحتی زیر ۲۰۰ مترمربع دارند که نشان دهنده ی، درشت دانگی قطعات در حوزه مورد نظر می باشد.