مراجع شبه قضایی و چالش های حقوقی آن

با گسترش افزایش حضور دولت ها در جامعه، اصطکاک میان حقوق ملت و دولت سبب ایجاد یکسری دعاوی خاصی گشت که از سایر دعاوی متفاوت بود. تخصصی بودن موضوعات این دعاوی امکان رسیدگی به این دعاوی را در مراجع قضایی با مشکل ایجاد کرد. وجود مراجعی خاص برای رسیدگی به این دعاوی ضروری می نمود که مراجع شبه قضایی نامیده شدند. مراجع شبه قضایی بواسطه حاکمیت اصل انصاف و اصول حقوق اداری بر آن ها شبه قضایی نامیده می شوند . از ابتدای وجود این مراجع در نظام حقوقی ایران، به مثابه یک دادگاه به این مراجع نگاه نشد و همین امر سبب ایجاد برخی مشکلات و چالش ها نسبت به این مراجع گشته است لذا این پژوهش در پی پاسخ به این سوال است که چالش های حقوقی مراجع شبه قضایی چه هستند؟.هدف از طرح این پرسش نیز، دستیابی به راه حل این چالش ها می باشد. این تحقیق با روشی توصیفی-تحلیلی و شیوه گرد ۱ آوری مطالب کتابخانه ای نگارش یافته است. یافته این پژوهش آنست که مهمترین چالش این مراجع پراکندگی و عدم انسجام آنها می باشد که این چالش سبب تولید چالش های فرعی نیز می گردد. راه حل این چالش بواسطه وجود ویژگی های مشترک بین این مراجع، تدوین یک قانون آیین دادرسی جامع و مدون اداری می باشد. اهمیت این یافته در تاثیر مثبت بر نظام حقوقی به مثابه یک کل می باشد که سبب تقویت آن می گردد