بررسی تنوع ژنتیکی و شناسایی نشانه های ردپای انتخاب در چهار نژاد اصلی اسب ایرانی
محل انتشار: فصلنامه بیوتکنولوژی کشاورزی، دوره: 15، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 196
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-15-2_002
تاریخ نمایه سازی: 27 خرداد 1402
چکیده مقاله:
هدف: انتخابهای طبیعی و مصنوعی باعث تغییر در فراوانی آللی در بین جمعیتها شده و به صورت مداوم الگوهای قابل شناسایی را بر روی سطح ژنوم طی فرآیند اهلیسازی برجای میگذارند. اطلاعات کمی در خصوص تفاوتهای ساختارهای ژنتیکی در نژادهای اسب بومی ایران که منتج از فشارهای انتخابی هستند وجود دارد. بنابراین، در این مطالعه با استفاده از اطلاعات چهار نژاد اسب بومی شامل ترکمن (۲۹ نمونه)، کاسپین (۲۱ نمونه)، کرد (۶۷ نمونه) و اصیل ایرانی (۵۲ نمونه) به بررسی تنوع ژنتیکی پرداخته شد. مواد و روش ها: برای این منظور سه روش تجزیه مولفه های اصلی (PCA)، پیوستگی مجاور (NJ) و اختلاط جمعیتی مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه با کمک ادغام سه روش مختلف شناسایی نشانههای انتخاب شامل TajimaD، تنوع نوکلئوتیدی (pi) و درجه هاپلوتایپی یکپارچه (iHS) اقدام به شناسایی ردپاهای انتخاب در این نژادها گردید. برای ادغام نتایج مختلف این سه روش، از چهارچوب ترکیب همبسته سیگنال های چند گانه استفاده گردید. نتایج: تمام روش های مورد استفاده برای بررسی ساختار ژنتیکی، به خوبی این چهار نژاد را از هم جدا نموده و یک الگوی مرتبط با منشاء جغرافیایی را برای تنوع ژنتیکی آنها نشان داد. با ترکیب روشهای مختلف شناسایی نشانههای انتخاب، تعداد زیادی از ژنهای تحت تاثیر فشار انتخاب در هر چهار نژاد شناسایی گردید. این ژنها با مسیرهای خاص GO و نواحی مرتبط با QTL در ارتباط بودند. تعداد ۱۶ ژن مشترک در بین چهار نژاد به عنوان ژن های کاندید انتخاب شناسایی گردید. بعلاوه، در هر چهار نژاد تحت بررسی تعداد ۱۱ نوع QTL مشترک شناسایی گردید که به دسته صفات مرتبط با سازگاری، شایستگی از طریق نقصهای ژنتیکی و یا رفتاری و ظاهری قابل تقسیم بودند. نتیجه گیری: در مجموع نتایج بدست آمده در این تحقیق می تواند در درک بهتر فرآیند انتخاب طبیعی و مصنوعی در اسبهای ایران کمک نماید. همچنین این تحقیق به درک بهتر تفاوتهای ژنتیکی بین نژادهای اسب بومی ایران کمک نموده که می تواند در یافتن بهترین راه حل برای حفظ و بهبود تنوع ژنتیکی کمک شایانی نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیده فاطمه موسوی
دانشجوی دکتری، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
محمد رزم کبیر
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران.
جلال رستم زاده
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان، سنندج
حمیدرضا سیدآبادی
موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، کرج، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :