نقش توانمندسازی در پیش بینی دو بعد حیاتی عملکردشغلی (وظیفه ای و زمینه ای) معلمان آموزش و پرورش مشهد

پژوهش حاضر با هدف نقش توانمندسازی در پیش بینی ابعاد عملکرد شغلی معلمان ناحیه ۷ آموزش و پرورش مشهد انجام شد.پژوهش حاضر توصیفی و در روش اجرا از نوع همبستگی بود. برای نیل به هدف مورد نظر تعداد ۳۷۰ معلم ناحیه ۷ آموزش وپرورش مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ طبق جدول مورگان (از میان ۲۸۰۰ معلم ناحیه ۷ مشهد) با روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای. انتخاب شدند. داده های پژوهش از طریق ۲ ابزار استاندارده پرسشنامه توانمندسازی کارکنان حسن زاده. رجایی پور ونوری (۱۳۹۲) و پرسشنامه عملکرد شغلی (زمینه ای و وظیفه ای) توسط صفاء رضائی و آذرنزاد (۱۳۹۸) گردآوری شد و با استفاده ازنرم افزارآماری ۵۵۵ به بررسی فرضیات پژوهش پرداخته شد. در پژوهش حاضر به منظور دستیابی به نتایج دقیق و روشن, مولفهعملکرد شغلی معلمان به دو بعد عملکرد وظیفه ای و زمینه ای تقسیم شد. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد کهمیان توانمندسازی معلمان با عملکرد وظیفه ای و زمینه ای آنان رابطه مثبت و قوی وجود دارد که در این میان بین توانمندسازی باعملکرد وظیفه ای با ضریب همبستگی ۰/۸۱ رابطه قوی تری وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون دومتغیره نشان داد کهمولفه توانمندسازی توانایی بالایی در پیش بینی عملکرد شغلی معلمان را دارا است.